Vekjarinn - 01.01.1903, Síða 13

13
En þú svarar líklega: „Það getur vej'ið að
opinberir glæpamenn og lasta-þrælar sjeu börn djöf-
ulsins; en jeg hef verið ráðvandur og heiðarlegur
maður, liklega engu síður en þeir, sem sífelt eru
að lesa eða tala um guðs orð. “ — Það er gott fyr-
ir sjálfan þig, ef þú ert vandaður maður, því þá
ertu bæði í góðu áliti, og svo hefurðu komizt hjá
þeim þrautum og hegningu, sem ná þrælum last-
anna þegar í þessu lífi. En þjer skjátiast meir en
lítið, ef þú heldur að góð breytni geti áunnið þjer
barnarjett í guðs ríki. Þótt þjónninn sje trúr og
ráðvandur, verður hann ekki barn húsbönda sins
fyrir það, og á sama hátt get.ur enginn orðið guðs
barn fyrir verk sín eða liferni, heldur að eins við
endurfæðinguna. fjer kemur að engu haldi þótt þú
svarir: „Jeg er endurfæddur i skírniririi, “ því þá
er þess að gæta, hvort þú hefur varðveitt náð endur-
fæðingarinnar, hvort frjóangi nýja lífsins, sem guð
lagði í sál þína við skirnina, hefur þroskazt, og náð
fullum yfirráðum í lífi þínu, hvort þú leiðist af
guðs anda, því þeir einir, sem leiðast af guðs anda,
eru guðs börn. Sje það okki, ef þú elskar ekki guð
meira en allt annað, keppir ekki alvarlega eptir hnoss-
inu, afneitar ekki sjáifum þjer og iystisemdum heims-
ins, þá afneitm ðu drottni himnanna, og ætli þú sjert
þá i raun og veru guðs barn?
Nú svarar þú ef til vill: „Dæmið ekki, svo
þjer verðið ekki dæmdir. Ætli það verði ekki
hver sæll við sína trú.“ — fú gleymir því að
það er hvorki jeg eða neinn maður, sem er að