Verði ljós - 01.12.1904, Blaðsíða 7

VERÐI LJÓS!
183
sern unna réttvisinni;
að löndum þjaki styrjöld stríð,
með stjórn lianu varni sinni.
Hann eins og faðir annist þá
sem eymd og fátækt þjáir
og róttvis láti rétti ná
ef ranglæti þá hrjáir.
Um lönd hans blómgist blessun öll,
en böl og nauðir dvíni;
hans gæfusól í hreysi og höll
í hádags ljóma skíni.
Á meðan blikar máni skær,
á meðan Ijómar sunna,
þeir frægi nafn hans fjær og uær,
er fremd og sanoleik unna.
Um allar hljómi aldirnar,
unz ár og dagar linna:
Hann bót við þjóðar böli var
og blessun þegna sinna.
'it. 3e.
1J1 d u r!
Eftir O. Aagaard.
„Og þar sem þér nú hafið fengið verðskuldaða ofanígjöf —
„Herra slökkviliðsstjóri!“
„Ekki að taka fram i fyrir mér!“
„Fyrirgefið, lierra slökkviliðsstjóri, en ég hefi sagt yður það, að ég
var yfirkoininn af þreytu —“.
„Og ég hefi sagt yður það, að þór eigið að þegja meðan ég tala.
Afsakanir yðar eru eiuskisvirði. Þér hafið sofið á varðstöðinni og þar
tjáir engiu afsökun11.
„Herra slökkviliðsstjóri! Konan mfn liggur fyrir dauðanum heima—
„En skyldan verður að ganga fyrir öllu!“
„Næstu nætur á undan var ég við þrjá eldsvoða og í nótt vakti
ég — vakti ég alla nóttina —“
„Það hefðuð þér getað látið aðra gjöra“.
„Herra slökkviliðsstjóri! Það var konan min, sagði ég. Ég er að
tala um konuna mína. Læknarnir telja hana af“-