Hlín. - 15.12.1903, Síða 54

32
Hlín.
Nr. 1. 2. b.
bekkirnir svo stórir og örðugir til ílutninga, hvort sem
•er sjó- eða landveg, að flutningur þeirra er æði kostbær
skemdir hér um bil sjálfsagðar á þeim, við alla slíka
flutninga, sem þó eru oft óhjákvæmilegir fyrir smiði
sem stunda atvinnu sína að meira eða minna leyfci hing-
að og þangað, — og þó eru þessir ísl. hefilbekkir svo
óþægilega litlir við alt nema smáhluti, að það er til
stórtafar, þó menn máske taki ekki eftir því, af þvíþað
er svo vanalegt.
Hjá öllum þessum annmörkum má komast, með
því að hafa Ameríska hefilbekkinn. Þeir eru mörgum
sinnum ódýrari en hinir. Þá getur hver m a ð ur
smíðað hvar sem er, á 1—2 Jílt. ef hann hefir
hina tilh. skrúfu. Hann þarf aldrei að fiytja
langar leiðir, heldur að eins skrúfuna, eða þá í allra
hæsta lagi, skrúfuna og töngina, (eða þá skrúfurnar ef
2 eru). Og sá bekkur getur verið svo stór í hverju til-
felli sem vera vill og rúm leyfir, og því ávalt n ó g u
s t ó r eftir kringumstæðum, og æfinlega jafngóður og
fullnægjandi sem hinir, eða fremur en hinir.
Þessum Amerísku hefllbekkjum er þannig fyrirkomið
að breiður, óundinn furuplanki er negldur á 2—3 búkka
(eftir lengd). — Það er: þverslá undir þveran bekkinn með
2 stólpum niður að gólfi með skástífu á, myndar hvern
búkka. Svo er borð neglt framan á plankakantinn (upp
á kant) og neglt einnig á báða eða alla búkkastólpana
að framan. Bak við plankann eru svo lögð 2—4 borð
á búkkann og þeim tylt með nöglum, og borð neglt
einnig í hina hhð búkkans, sem að framan, til þess að
gera hann sjálfstæðan og stöðugan. Töngina gerir mað-
ur svo úr 2 plankastúfum, er ná frá yfirborði bekk-
plankans og niður á gólf, og er skrúfan sett í gegn um
þá báða þannig, að hún dregur með sér, að og frá,