Sjómannadagsblaðið - 06.06.1971, Qupperneq 15

r
ÚTGEFANDI:
SJÓMANNADAGSRÁÐ
Sjómannadagsblaðið
6. júní 1971 — 34. árgangur.
Útgefandi:
SJÓMANNADAGSRÁÐ
Ritstj. og ábyrgSarm.:
Halldór. Jónsson. Guðm. H. Oddsson.
Ritnefnd:
Aðalsteinn Kristjónsson Júlíus Kr. Ólafsson.
Halldór Jónsson.
ALÞYÐUPRENTSMIDJAN hf.
EFNISYFI RLIT:
Lamb fátæka mannsins ...................... 1
Sjómannadagurinn 1970 ..................... 3
Fulltrúaráð Sjómannadagsins 1971 .......... 6
Af 'hverju gerðist þú ekki sjómaður? (Viðtal
við Eggert G. Þorsteinsson) ............... 7
íslendingar og hafið....................... 11
Gjafir til Hrafnistu, bamaheimilissjóðs og
sérsjóða Sjómannadagsins ........... 13
Þorsteinn • Arnason (minning) ............. 14
Vissuð þið þetta? ......................... 15
Byggingarsaga Sjómannaskólans.............. 16
Stýrimannaskólaslit 1970 (Áttugasta skólaár) 18
Námið er stutt en strangt.................. 21
Kringum lokadaginn ........................ 24
Fréttabréf frá Hrafnistu — DAS............. 27
Tveir kvensjóræningjar — alræmdar fyrir
grimmd Lim úthöfin ................. 28
Fyrsta bréf Eggert Olafssonar til Sigfúsar
Elíassonar.......................... 31
Fjöldamorð um borð í Morro Castle.......... 32
v____________________________________________________/
Lamb
fátœka mannsins
Dæmisöguna, sem fyrirsögn þessarar greinar tekur nafn sitt
af, munu flestir þekkja. Margir íslendingar munu minnast
'hennar sérstaklega vegna orða, sem Ólafur Thors, fyrrv. for-
sætisráðherra, viðhafði eitt sinn í ræðu. Hann var að ræða
landhelgismálið og kröfur erlendra fiskveiðiþjóða um áfram-
haldandi a'fnotarétt af okkar lífsnauðsynlegu landgrunnsmið-
um. Þá minnti Ólafur á hina ævafomu dæmisögu, er hann
sagði að fiskveiðilögsaga okkar og landgrunnsmiðin væm fyrir
okkur íslendinga, sem lamh hins fátæka manns.
Ég held að allir geti tekið undir þessa staðhæfingu, sér-
staklega þeir, sem að fiskveiðum, útgerð, vinnslu og sölu okkar
sjávarafurða vinna. En um leið hafa æ fleiri meðal þessara
aðila viðurkennt, þegar um frekari útfærslu fiskveiðilögsög-
unnar er rætt, að við sjállfa okkur eina væri ekki að etja, þótt
um væri að ræða iþessa grundvallaíþætti í ökkar atvinnulífi og
efnahagsáfkomu. Hafandi 'þó í huga að íslenzk stjómvöld
geta staðið frammi fyrir þeirri staðreynd, að lífshagsmunir
þjóðarinnar krefðust einhliða aðgerða á sviði friðunaraðgerða
og útfærslu fiskveiðilögsögu.
Þeir þættir okkar atvinnulífs, sem ég hefi 'hér drepið á em
meðal þeirra hornsteina, sem íslenzk þjóð byggir itilvem sína á.
Að ég drep á framangreind atriði, er að sjálfsögðu sú
„deila“, sem íslenzku þjóðinni er nú talin trú um að standi
um frekari útfærslu fiskveiðilögsögu okkar og friðun land-
gmnnsins.
Þetta er ekki rétt. Allir stjórnmálaflokkamir eru sammála
um nauðsyn frekari útfærslu og friðunar.
Hinu er ekki að leyna, að um leiðirnar að þessu marki er
deilt, um leið og skoðanir eru skiptar um, 'hve hátt eigi að
setja markið.
Fyrir þá sem siglingar stunda, er auðskilið, að um mörg
matsatriði getur verið að ræða, þegar velja á siglingaleið milli
tveggja staða og niðurstaðan oft sú að hin lengri vegalengd
er valin. Kemur þar margt til.
Veður og veðurútlit, siglingatálmanir og hættur, t. d. hafís
SJOMANNADAGSBLAÐIÐ 1