Sjómannadagsblaðið - 06.06.1971, Síða 28

M I N N I N G
ÞORSTEINN ÁRNASON
Þorsteinn Árnason vélstjóri lézt í
Landakotsspítalanum 23. marz sl. etftir
stutta en erfiða sjúkdómsllegu.
Þorsteinn Árnason var fæddur á ísa-
firði 9. desember 1895, sonur bjónanna
Árna Gíslasonar útgerðarmanns og síðar
fiskimatsmanns, og konu bans, Krist-
ínar Sigurðardóttur.
Að frumtkvæði Árna, föður Þorsiteins,
var fyrst sett vél í fiskibát bér á landi,
árið 1902, var bátur 'þessi sexæringur,
sem þeir áttu saman Árni og S. J. Niel-
sen, var Ámi bæði formaður og vél-
stjóri á bátnum.
Var því ökkert undarlegt, iþó Þor-
'steinn aflaði sér menntunar á sviði vél-
tækninnar á upprennandi vélaöld. Þor-
steinn lauk prófi úr vélstjóraskóla ís-
lands árið 1917 og gerðist félagi í Vél-
stjórafélagi Islands 19. maí sama ár.
Þorsteinn gegndi mörgum trúnaðar-
störfum fyrir félag sitt, og barðist mjög
fyrir aukinni menntun stéttar sinnar. -—
Með aukinni vélvæðingu þurfti stéttin
sífellt að vera á verði gagnvart öllum
nýjungum, sem komu fram á sjónar-
sviðið í okkar ónumda landi á þessu
sviði. Ef vélstjórastéttin sjálf béldi ekki
vöku sinni í þessu efni, mundi stéttin
glata traustí þjóðarinnar.
Það var því engin tilviljun, að Þor-
steinn var kjörinn í byggingamefnd Sjó-
mannaskólans, þegar loks var bafizt
banda um að brinda því nauðsynjamáli
í framkvæmd. Prólfdómari var Þorsteinn
við Vélstjóraskólann um langt árabil, og
'hafði því jafnan góða yfirsýn yfir þau
námsefni, sem leggja þurfti sérstaka
rækt við hverju sinni, vegna þeirra nýj-
unga, sem stöðugt vom að koma fram
á sjónarsviðið.
Að loknu námi í Vélstjóraskólanum
stundaði Þorsteinn vélstjórn á togumm,
eins og algengast var á þeim tíma, og
var 'hann síðast yfirvélstjóri á bv. Hann-
esi ráðherra. Þá vann hann um nokkurt
skeið við Vélaverzlun G. Fossberg.
Þorsteinn var fyrst kjörinn í stjórn
Vélstjórafélags íslands árið 1925, og
átti sæti í stjórn þess allt tíl ársins 1947.
Starfsmaður og erindreki félagsins var
hann óslitið ifrá árinu 1935 til ársins
1957, að hann hann lét af því starfi að
eigin ósk.
Þorsteinn Árnason.
Ekki eru þó 'hér með tálin öll þau
störf, sem Þorsteinn hefur unnið að á
sviði félagsmála. Frá því fyrst var byrjað
að ræða um stofnun samtaka yfirmanna
á skipum, þ. e. Farmanna- og fiski-
mannasamband íslands, var Þorsteinn
jafnan kjörinn fulltrúi félags síns, á
öllum þingum þess, að undanteknu því
síðasta, sem hann gat ekki tekið þátt í
iþingstörfum, heilsunnar vegna. Lengst
af var Þorsteinn kjörinn fundarstjóri á
þinginu og heiðursforseti 'þess mörg hin
síðari ár.
Enn er þó ótalið eitt veikefni, sem
Þorsteinn lagði mikla vinnu og alúð við,
en það var stofnun Sjómannadagsins,
dagsins, sem helgaður er sjómannastétt-
inni, og unnið 'hefur að uppbyggingu
Dvalarheimilis fyrir aldraða sjómenn og
sjómannsekkjur. Þorsteinn áttí sætí í
fulltrúaráði Sjómannadagsins frá stofn-
un hans til ársins 1959, sem aðalfulltrúi
og sem varafulltrúi til dauðadags. Árið
1938 var haldin í Reykjavík sjóminja-
sýning, og þótti sú sýning takast svo vel,
að hún var 'látin standa yfir miklu leng-
ur en ætlað var í upphafi. Átti Þor-
steinn sinn stóra þátt í hversu völ tókst
til, vil ég þó ökki kasta rýrð á neinn,
sem þar áttu 'hlut að máli. Fyrir hönd
stjórnar Fulltrúaráðs Sjómannadagsins,
leyfi ég mér að þakka Þorsteini öll þau
margvíslegu stöiif, sem hann hefur unn-
ið fyrir þau samök. Einnig vil ég færa
frú Ásu Jónsdóttur, ekkju Þorsteins,
okkar alúðarfyllstu þakkir fyrir þann
skilning, sem hún ávallt sýndi við hinar
mörgu fjarverustundir frá heimilinu,
sem óhjákvæmilega fylgja hinum marg-
iháttuðu og oft vanþakklátu félagsstörf-
um. Að endingu vil ég votta eftirlifandi
eiginkonu hans og börnum og bama-
börnum mínar innilegustu samúðar-
kveðjur, og bið guð að blessa þau öll.
r-------------------------------------\
Fyrstu olíulindir heimsins
I um það bil 1000 ár ihefur mannkynið
notað lýsi til lýsingar í híbýlum sínum
og utan dyra, sem fengið var frá stærsta
spendýri veraldar. Árlega voru drepnir
urn 30 til 40 þúsund hvalir, sem gáfu
af sér um V2 milljón tonn af lýsi. Hinir
risastóru bláhvalir geta orðið yfir 30
metrar á lengd og um 150 tonn að
þyngd, sem er svipað og 47 meðalstórir
fílar eða 2000 manns. Vegna þessa ofsa-
lega þunga geta þeir aðeins lifað í haf-
inu. Ef hvalur strandar, deyr hann af
eigin þrrnga.
k_________________________________________^
14 SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ