Gripla - 01.01.1977, Blaðsíða 31

UM KRISTNIBOÐSÞÆTTINA
27
mikill ok manna hraustastr og harðgörr í öllu’.33 í Njálugerðinni er
einnig greint frá því þegar Guðleifur vegur Galdra-Héðin eins og áður
er minnst á. í Njálugerðinni segir og frá vígum Þorvalds veila og
Otryggs berserks og eru þær frásagnir svipaðar hvor annarri og eru ekki
dæmi um þann frásagnarhátt í öðrum gerðum Þangbrands þáttar.
‘Þangbrandr skaut spjóti í gegnum þórvald, enn guðleifr hjó á öxlina
. . .’34 ‘Þá leggr þangbrandr sverði fyri brjóst hánum, enn guðleifr hjó á
höndina . . .’35 í öðrum gerðum þáttarins er aðeins sagt að þeir vógu
vígin saman. Hins vegar má sjá að í spássíugreininni úr Melabók er
sagt frá vígi Veturliða með líkum hætti og vígum Þorvalds veila og
Otryggs í Njálu. Líklegt er að hér sé að baki heimild um vígaferli Guð-
leifs og liggur beinast við að telja það Guðleifsdrápu sem minnst hefur
verið á.
Stuttur þáttur um Þangbrand líkur Ólafssögugerð Þangbrands þáttar
hefur verið aukinn með efni úr Guðleifsdrápu í Njálugerð Þangbrands
þáttar.
Guðleifsdrápa er líklega einnig upphafleg heimild Þangbrands þáttar
en hefur í byrjun ekki verið notuð nema að litlu Ieyti. Vel má vera að
þá hafi þurft að skipta um veganda sumra víganna sem greint var frá í
drápunni eða a. m. k. bæta við vegendum. Frásögnin af aldurtila Galdra-
Héðins í Njálu, sem Guðleifur á einn þátt í og Þangbrandur kemur
hvergi nærri, gæti bent til þess. Kristniboð Þangbrands er aðalatriði
þáttarins í upphafi og Guðleifur Arason er þar aukapersóna, aðeins er
greint frá tveimur vígum sem Þangbrandur á að vera beinn aðili að auk
falls berserksins í Haga. Frumgerð þáttarins hefur að því leyti líkst mest
Ólafssögugerð Þangbrands þáttar.
Ef Þangbrands þáttur hefur verið unninn þannig úr Guðleifsdrápu er
líklega stuðst við ritaðan þátt af svipuðu tagi í íslendingabók en ekki
beint við Guðleifsdrápu.
Jafnframt því sem þátturinn er til ritaður á 12. öld hefur Guðleifs-
drápa verið þekkt. Samanburður þeirra hefur leitt í ljós að frjálslega
hefur verið farið með efni drápunnar í þættinum og má það vel hafa
orðið lærðum mönnum tilefni til að prjóna frekar við þáttinn.
Sá sem setur saman Njálugerð Þangbrands þáttar bætir enn við efni
33 Njála (1875), bls. 532.
34 Njála (1875), bls. 537.
35 Njála (1875), bls. 543.