Gripla - 01.01.1979, Blaðsíða 144

140
GRIPLA
stundum er meiri í M, stundum í B. Skulu nú sýnd dæmi um hvort-
tveggja.
a) S>M>B
31.6- 7 bindr hon um því at hpggit hafði komit í hofuðit ok hafði
sprungit fyrir S, bindr hon um sár hans ok lætr eigi vel yfir
hans ferð M, bindr hon um B
41,27-29 ‘Þykki mér báðum okkr þetta vera (mikil) skpmm at fá eigi
drepit Gísla, slíkir garpar ok hQfðingjar sem vit þykkjumsk
vera.’ Eyjólfr heitr enn at leita eptir Gísla, ok skiljask þeir
at því. Nú ferr Njósnar-Helgi annat sinn ok hefir með sér
vist, hann er í brott viku ok sitr um síð ok snimma ef hann
yrði varr við Gísla S, Eyjólfr vaknar við skjótt ok sendir enn
Njósnar-Helga til Geirþjófsfjarðar, ok hefir hann nú vistir
með sér ok er á burt viku ok sitr nú um at hann yrði varr
við Gísla M, ferr Njósnar-(Helgi) nú heiman ok sitr nú um
ef hann yrði varr við B
42.6- 9 Þá fara þeir heim til bœjarins, ok segir Eyjólfr Auði at hann
muni gefa henni til fé mikit ef hon vill segja til Gísla, en þat
tjár ekki, ok þá ógnar hann henni ok ætlar at skelfa hana
með harðindum ok hefir ekki at spk. Ferr Eyjólfr heim við
svá búit ok unir illa við sína ferð S, koma aptr til bœjar
Auðar, ok býðr Eyjólfr henni mikit fé til at segja til Gísla,
en þat ferr fjarri at hon vili þat. Þá heitask þeir at meiða
hana at npkkuru, ok tjár þat alls ekki, ok verðr við þat
heim at fara M, Fara nú til bœjar Auðar. Býðr Eyjólfr at
gefa henni til fé at hon segi til Gísla, en þat tjár eigi, ok
ferr hann nú heim við svá búit B
42.18- 19 en Þorkell svarar inu sama ok kvezk eigi munu veita hon-
um bjprg svá at hann hefði fé sitt í hættu eða sjálfan sik,
svá at honum mætti sakar á því gefa S, Þorkell svarar inu
sama ok kvezk enga bjprg munu veita honum þá er honum
megi sakar á gefa M, en hann svarar honum enn sem fyrr B
46.19- 20 Nú grunar Eyjólf þetta ok sendir nú Njósnar-Helga at hann
verði þessa varr; ferr hann síðan at vanda sínum S, Kemr
þessi kvittr fyrir Eyjólf inn grá, ok hlýtr Helgi enn at fara
M, Nú ferr Njósnar-(Helgi) heiman at vanda sínum B