Gripla - 01.01.1979, Blaðsíða 215

THE PROLOGUE TO SNORRA EDDA
211
Nær miðri verolldinni var gort þat hús ok herbergi er ágætast hefir
verit er kallat var Troia. Þat kollum vér Tyrkland. Þessi staðr var miklu
6o meiri gorr en aðrir ok með meira hagleik á marga lund með kostnaði
ok fongum er þar vóru til. Þar vóru tólf konungdómar ok einn ifir-
konungr ok lágu morg þióðlond til hvers konungdóms. Þar vóru í borg-
63 inni tólf hofuðtungur. Þessir hofðingiar hafa verit um fram aðra menn
þá er verit hafa í verolldu um alla manndómlega luti.
Einn konungr er þar var er nefndr Munon eða Mennon. Hann átti
66 dóttur hofuðkonungs Priami, sú hét Tróan. Þau áttu son, hann hét
Tror, þann kollum vér Þór. Hann var at uppfæzlu í Tracia með her-
toga þeim er nefndr er Loricus. En er hann var tíu vetra þá tók hann
69 við vápnum foður síns. Svá var hann fagr álitum er hann kom með
oðrum monnum sem þá er fíls bein er grafit í eik. Hár hans er fegra en
gull. Þá er hann var tólf vetra hafði hann fullt afl. Þá lypti hann af iorðu
72 tíu biarnstokum ollum senn ok þá drap hann Loricum fóstra sinn ok
konu hans Lóra eða Glóra ok eignaði sér ríkit Tracia. Þat kollum vér
Þrúðheim. Þá fór hann víða um lond ok kannaði allar heims hálfur ok
75 sigraði einn saman alla berserki ok risa ok einn hinn mesta dreka ok
morg dýr. í norðrhálfu heims fann hann spákonu þá er Sibil hét, er vér
kollum Sif, ok fekk hennar. Engi kann at segia ætt Sifiar. Hon var allra
78 kvenna fegrst, hár hennar var sem gull. Þeira son var Loriði, er líkr
var feðr sínum, hans son var Einriði, hans son Vingeþórr, hans son
Vingenir, hans son Móða, hans son Magi, hans son Seskef, hans son
8i Beðvig, hans son Athra er vér kollum Annan, hans son ítrmann, hans
son Heremóð, hans son Skialldun . . .
1 skapade NU, sköp K; skapaði i upphafí WJ. 2 tua WNJ, þa K, -r- U. 3 þa
WNJ, -5- KU. 5 snerust KN, sneruz þa WJ. ok (2) WNJ, 4- KU. 7 í orkínni
uoru WNJ, voru i' orkinne KU. 8 ok komu fra þeim ætter WNJ, -5- K. 8-9
þa er WN, þegar er K, þegar J. 9 allr WUNJ, mestr K. 10 afræktuz WJ,
afræktiz U, afræktu K, afrekin NTh. 11 af KN, at WJ, -5- Th. 12 þa
KNThJU, þa fra W. 12 stormerkíum WUNThJ, störmerkjum? og K. 13 æigi
W, ei NThJ, ejnge K. kunne K, kynni W(?)J, þeckti Th, visse N. 14 iarðlegar
gipter WUNJ, jardlegar giptur Th, veralldlegar giptr K. 15 miðlaði hann WJ,
midlade NTh, hann midlade K. spekina NTh, spekinne K, spektina WJ, speki
U. at WNJ, -4- KTh. 16 loptsins og jardarinnar KNJW, loptz ok iarþar U,
-4- Th. 17 Þat WUNThJ, Þö K. hvorju KNJ, hvad Th, hui W. at KNTh, er
WJU. 18 saman WUNThJ, sam K. var KNTh, -4- WJ. öllkt KNThU, ulik
WJ. 19 hættí WNThJ, hattum K. at WNJ, ad þæ Th, er KU. ok WUNJ, þá