Eimreiðin - 01.04.1946, Qupperneq 57

EIMREIÐIN
HREINDÝRAVEIÐAR SUMARIÐ 1945
121
þeirra, er annarsstaðar liöfðu verið á land settir. Slakað var jió á
friðun árin 1917—1927, og árið 1936, enda virtist dýrunum alls
ekki fjölga, þrátt fyrir jiað, að góðir vetur liafa verið liér á
Austurlandi um lengri tíma, að vetrinum 1936 undanteknum,
®em var liinn mesti snjóavetur. Munu dýrin þá liafa fallið eitt-
livað' og jafnframt lent á liættustöðvar, J)ar sem þau leituðu jiá
td byggða.
í 6 síðastliðin ár liafa þau lireindýr, sem eftir eru í landinu,
verið friðuð, og undir eftirliti. Árið 1939 var settur sérstakur
eftirlitsmaður til að gæta þeirra, liafa eftirlit með því, að þau
væru ekki drepin, og jafnframt að fylgjast með viðhaldi þeirra
°g líðan, flytja þau til, ef Iiaglaust gerðist á öræfum, á jiá staði,
Sem bezt lientar þeim, stuðla að því, að J)au geri sem minnst
l.I°n í húfjárhögum og liindra, að þau lendi á flæking á þá staði,
Sem alls ekki henta lifnaðarháttum jieirra. Eftirlitsmaður þessi
er Iriðrik Stefánsson, bóndi á Hóli í Fljótsdal, alkunnur drugn-
aðar- og trúleiksmaður. Bærinn Hóll er innarlega í Fljótsdal,
en hreindýrin liafa aðallega aðsetnr sitt á Fljótsdalsöræfum,
suunan og norðan við Snæfell, og á Kringilsárrana, sem er stór
tangi,
er takmarkast af Jökulsá á Dal að sunnan, en Kringilsá að
Oorðan, og koma Jiær saman austan við þennan rana, en að vestan
* r N atnajökull. Kringilsárrani er stórt svæði, sem smám sarnan
kemur nndan jöklinum, á að gizka 15—20 km. langur og 5—10
breiður; breikkar eftir því sem nær dregur jöklinum. Stund-
um eru dýrin fyrir norðan Kringilsá, á Brúaröræfum, í svokölluðu
^auðafelli og þar í kring.
]’ liðrik fer nokkrar ferðir á ári liverju um öll Jiessi öræfi, til
a*^ athuga dýrin og telja þau, og er Jiað erfitt verk, Jiví dýrin
eru oft í smáhópum, dreifð um þessi víðlendu öræfi. Þegar Friðrik
tók við þessu eftirlitsstarfi, áleit hann, að dýrin hefðu verið
Sem næst 150 að tölu, en nú um 600, svo það er varla efa bundið,
starf hans liefur borið góðan árangur, enda undanfarnir vetur
'erið snjóaléttir og tíð liagstæð.
Vegua þessarar miklu fjölgunar, er orðið liefur á dýrunum,
akvað ríkisstjórnin að láta drepa fullorðna tarfa árlega, í hlutfalli
fjölgunina. Var byrjað á því árið 1944 lítilsháttar, en árið
145 var ákveðið að slátra 40—50 törfum. Er það eftirlitsmaður-