Eimreiðin - 01.04.1946, Síða 63
eimreiðin
HREINDÝRAVEIÐAR SUMARIÐ 1945
127
vakti kl. 6, eftir að liafa safnað saman hestum. Og að morgun-
verði loknum, tóku skotmenn liesta sína, riffla og skotfæri, og
^ögðu af stað til veiða, eins og fyrri daginn, en við Sigmar tókum
reiðingshesta, með tilheyrandi útbúnaði, til að safna dýrum
þeini saman, er óflutt voru á þær stöðvar, er bíll gat tekið þau.
Um liádegisbil vorum við Sigmar staddir á öldu suður undir
jökli að sækja dýr, er skotmenn höfðu þar að velli lagt. Komu
beir þá þar til móts við okkur og höfðu ekkert veitt. Ákváðu
l'eir þá að leggja á jökulinn, fyrir upptök Kringilsár, út á Krin-
gilsárrana og koma með veiðina um kvöldið eða nóttina. Tóku
þeir af okkur tvo reiðingshesta, bönd, gasumbúðir og poka undir
Ujöt, kvöddu okkur, lögðu okkur lífsreglur, livernig við skyldum
^iatbúa fyrir okkur og hafa tilbúinn góðan mat, þegar þeir
kæniu, annast liestana vel og liafa allt í lagi í okkar bækistöðvum.
Ueir liöfðu með sér ofurlítinn matarbita. Við kvöddum þá síðan
°g háðum þeim góðs vegfarnaðar og góðrar veiði.
Við Sig mar liöfðum lítið að gera þennan dag, eftir að við
köfðum flutt til dýrin, sem við höfðum lokið við laust eftir
miðjan dag.
fókum við okkur þá góðan útreiðartúr um öræfin, þar sem
við liöfðum ekki farið áður, og riðum síðan heim að tjöldum,
athuguðum hestana, sem þar áttu að vera, fórum í bað og síðan
Var tekið til matreiðslustarfa. Matreiðslumennirnir töldu heppi-
^egast að við elduðum súpu af glænýju kjöti og nýjar kartöflur,
er við liöfðum með okkur. Ég tók til í pottinn, lijó kjötið í liæfi-
^ega bita, en Sigmar liafði með höndum eldamennskuna og fór
l,ð öllu eins og fyrir liann var lagt. Þar sem snemma var vaknað
Unr inorguninn, tók ég mér dúr í sólskininu meðan á suðunni
«tóð.
Þegar ég hafði fengið mér góðan blund, fór ég að líta eftir
eldamennskunni. Var þá Sigmar kófsveittur við pottinn, en laldi
k’klegt, að soðið væri. Spurði ég hann livort hann hefði gætt
þe88 að salta matinn, og kvað hann svo vera, enda reyndist það
Udlkoniið, þegar á var bragðað. Var nú framreiddur miðdags-
toaturinn, en ekki virtist listin góð lijá okkur, kjötið of feitt,
saltað og súpan einhvern veginn öðruvísi en við áttum von á.
^ ar því lítið borðað, en við hugguðum okkur við það, að nógur
111 > ivdi matur reynast þegar skotmenn kæmu, sem hlytu að verða