Eimreiðin - 01.04.1946, Qupperneq 69

eimreiðin
HREINDÝRAVEIÐAR SUMARIÐ 1945
133
niorauð í gilinu fyrir neðan fætur hestanna. Þar, sem vaðið er,
oru grasbakkar að ánni að vestan, nokkrum metrum fyrir ofan
gilið, en að austan er eyri og landtakan því sæmileg. Á árbakk-
aHa beggja megin eru vörður lilaðnar, svo ljóst er, bvar út í skal
fara. Þegar við komum að vaðinu, var klukkan farin að ganga
eitt, og þótti okkur áin ægileg á að líta. Fararstjórinn sagði okk-
Flutningur yfir Kringilsa.
llr’ að það væru tveir stórir steinar í ánni rétt ofan við vaðið, og
, ekki gengi yfir þá, væri áin sæmilega fær. En nú flóði áin yfir
Ssa steina og braut á þeim, svo að ekki spáði þetta góðu. Við
l8sum líka, að áin bafði vaxið frá því að hinir fóru yfir liana,
j lr lla;r þrem tímum. Við gerðum fyrst tilraun til að reka lausa
s,a í ána, en dýpi var mikið strax við landið og straumur mikill.
j 011 hestarnir þegar undan straumþunganum og komu til sama
,Uk' Sigmar, sem er ungur og liraustur maður, bauðst þá til að
I rófa ána, skall kolmórautt vatnið á herðatopp á hestinum, en
j.. 111 yfir gekk þó vel. Tengsluðum við nú hestana saman, og
þ ^ri^rik næstnr með langa lest. Varð að fara hægt og gætilega,
dln var stórgrýtt, og liestarnir verða eins og að þreifa fyrir
e^tir fótfestu. Fór ég svo síðastur með það, sem eftir var af