Eimreiðin - 01.04.1946, Síða 85

eimreiðin
149
Furslinn af Magaz.
Eftir Alberto Insúa.
Úr minnisbók föður Klarentíusar.
Furstinn af Magaz bjó í höll sinni með tveim dætrum sínum,
Sunnu og Láru. Þegar kona hans dó, var eldri dóttirin ekki yfir
8J° ára gömul, og aðeins eitt ár var á milli systranna. Furstiim
Var dramblátur og einþykkur. Hann vildi ekki, að dætur sínar
-^eru í neinn klausturskóla. Ég stakk upp á skóla hinna virðulegu
^laríusystra hér í borginni. Hann afsagði það vingjarnlega. Hann
'ildi, að dætumar fengju uppeldi sitt í höllinni, höll frá 13.
dld, sem endurbætt hafði verið og prýdd á hverri öld upp frá
því, og var hún fræg fyrir garðana og skógana þar í kring, sem
Freiddust yfir landið alveg niður að hinum ógnarháu sjávar-
hörnrum.
Réði nú furstinn til hallarinnar fóstrur, kennslukonur og
kennara. Að vissu leyti átti ég að hafa nokkurs konar vfirum-
8J°n með uppeldi systranna. Faðir þeirra vildi hafa það í senn
^nótað af kristileg ri siðvendni og kunnáttu í reglum samkvæmis-
Ffsins, eins og það tíðkaðist hjá fína fólkinu. Dæturnar fengu
Í'ví kennara í leikfimi, reiðmennsku, málaralist, söng og dansi.
^egar Sunna var 18 ára og Lára 17, líktust þær þessum lærðu
°g geðþekku ungu stúlkum í Dekameron, sem vissu öll vísindi
að einni grein undanskilinni: klækjum karlmannsins. Þær þekktu
leiminn aðeins í gegnum bækurnar, gegnum ljóðleiki og skemmti-
Sorigur sínar um skóginn. Þær voru sem tvær gasellur, sem gátu
'ugsaÖ, og eins og tvær rósir, sem kunnu að hlæja. Ég elskaði
t>íer’ elskaði þær sem tvö undursamleg meistaraverk skaparans.
v° líkar voru þær, að hefði sú eldri ekki verið ögn hærri, og
e °u spékoppamir ekki verið í kinnum þeirrar yngri, hefði
ekki verið nokkur leið að greina þær í stmdur. Þær voru sem
tvíburaenglar.
^ ^ag nokkurn bar að garði systurson furstans af Magaz. Hann
°m frá Austurlöndum með fjársjóði mikla í ferðakistum sínum.