Eimreiðin - 01.04.1946, Síða 87

eimreiðin
FURSTINN AF MAGAZ
151
Eða liafði Lára óttazt öfund Sunnu svo mjög, að liun vilaöi
ekki fyrir sér að stytta henni aldur? 1 lijarta mínu reyndi ég að
vísa á hug þessum viðbjóðslega grun. Ég var vitni þess, livað
Lára var sorgbitin, og ég rakti minningarnar um sambúð systr-
anna, sem líktist töfrandi fögrum draumi. Sá seki lilaut að vera
Lorenzó, sem liafði flekað Láru svo ósæmilega. En þá var eg
Eka til þess neyddur að trúa, að Sunna liefði fvrirfariö sér.
Svo leið og beiö. Hin nýgiftu lijón yfirgáfu kastalann. Furstinn
af Magaz varð æ sorgbitnari og þegjandalegri, og aldur færðist
yfir liann. Ekkert var það í skriftamálum lians, sem ljóstraði
u pp um skuggana í sálu lians. Var hann liræsnisfullur í íðrun
sinni? Það eru svo mörg leyndarmálin, sem ég fæ að skyggnast
inn í sem skriftafaðir, að þetta leyndarmál furstans af Magaz
hætti hrátt að valda mér lieilabrotum. Stundum birtist mér svipur
Sunnu í dagdraumum mínum, sem mynd blíðlegs fórnarlambs,
er offrað liafði verið vegna einhvers viðbjóðslegs ofstækis. Ilún
koni til mín og grátbað um réttlæti.
Fyrir tveim nóttum, þegar ég var í þann veginn að fara að
hátta, kom einn bróðirinn inn í klefann minn. Furstinn af Magaz
óskaði eftir að tala við mig. Príórinn liafði gefið leyfi sitt til
þess.
Ég sá föður Sunnu og Láru ganga inn í klefa minn mjög ang-
istarfullan á svip og fyrirgengilegan. — Og í heilan klukkutíma
hlustaði ég af titrandi vörum lians á hina hræðilegu játningu.
Hann var sá seki! En látum okkur skipa staðreyndunum í rétta
röð. — Játningu furstans af Magaz má draga saman 1 faum
°rðum. Lorenzó liafði misbeitt því frelsi, sem skyldleikinn gaf
honum og barnsleg einfeldni frændsystra hans. Hann dro þær
;í tálar báðar í senn. önnur fóstran, sú, sem eldri var og reyndari,
komst að þessu leyndarmáli. Eftir sárar umþenkingar akvað hun
uð segja föðurnum frá öllu saman. Furstinn af Magaz kæfði niðri
Undrun sína og hræði og liugsaði um það eitt að leyna smáninni.
Og með stærðfræðilegri nákvæmni og ósveigjanleik komst hann
;;Ö þeirri niðurstöðu, að Lorenzó skyldi giftast annarri hvorri,
e;v hin gæti aðeins með dauða sínum bjargað lieiðri ættarinnar.
Hann tók hina þrjá sökudólga til bænar, því að hin miskunnar-
lausa siðferðiskennd hans greindi ekki á milli þeirra táldregnu
°g táldragandans, og hann kvað upp sinn hrottalega dóm. Lorenzó