Eimreiðin - 01.01.1952, Blaðsíða 30

18
ÆSKULINDIN
EIMUEIÐIN
allir blindir, er um beina ganga, — húsráðendur, þjónar, þernur
og gestir. * * #
— Hvers vegna er hún blind? spurði blindi riddarinn.
— Það mun stafa af þvi, að við erum báðir blindir, svaraði
blindi fótgöngu-flakkarinn. — Mennirnir hafa jafnan verið
blindir leiðtogar blindra. Vér erum svo þrautvanir því að eiga
alltaf við sjúklinga og vesalinga, að vér höfum misst alla eðlis-
hneigð til að heimta hreysti og heilbrigði af sjálfum oss og öðrum.
Auk þess eru það hennar karma.
Perlan frá Toledo var allra kvenna fegurst. En mér fannst,
að hún gæti ekki verið af okkar heimi, eftir að ég leit ásjónu
hennar, enda þótt hún hrifi alla menn með ágæti sínu. Ég elskaði
hana út af lífinu, — áður en ég leit ásjónu hennar. — Andlit
hennar leit ég eitt sinn, — annaðhvort í vöku eða draumi — veit
ekki hvort heldur var. Því get ég aldrei gleymt.......Það var
hryllilega afskræmt. ... Og hún var blind!
Þögn. # * #
— Sumir eru sjáandi blindir, en aðrir blindir sjáandi, sagði
blindi riddarinn og rauf þögnina. — En enginn er þó alveg
blindur, er séð getur inn í sína eigin sál. Ég var eitt sinn sjálfur
'áandi með mínum eigin ytri augum. Nú horfa þau ytri augu
inn í sálina og eru þar alsjáandi á alla þá fegurstu fegurð endur-
minninganna.
Ég var eitt sinn riddari. Og ég hef eitt sinn unnað.
Þögn.
— Maðurinn þarfnast ásthrifningar, hélt blindi riddarinn
áfram. — Og þetta á meira að segja við um miðlungsmenn vorra
tíma. Sjálfrátt eða ósjálfrátt þráir hver og einn frelsi það, fegurð
þá og ævintýri þau, er forfeður hans lifðu í frumskógunum.
Þessi þrá er að vísu orðin breytt. Menningin og lífshorfur nú-
tímans hafa gjörbreytt henni, að hún er óþekkjanleg. En þó er
þrá þessi það aðalatriði, er ekki má gleyma, þegar um ástalíf
karls og konu er að ræða.
Sérhver einstaklingur hefur aðeins til að bera örlítið brot af
öllum hinum fjölmörgu hæfileikum mannkynsins, og það enda