Eimreiðin - 01.01.1952, Blaðsíða 78

LEIKLISTIN
Tólf leikrit.
Tólf leikrit hafa verið sýnd í
Reykjavík og Hafnarfirði frá
október-lokum og fram í febrú-
ar í vetur. Stundum voru tvær
frumsýningar í sömu vikunni,
eins og þegar Haraldur Á. Sig-
urðsson og Shakespeare voru á
ferðinni hvor sitt kvöldið í röð,
eða Menntaskólaleikurinn á
mánudagi og Draugalestin í
Hafnarfirði á fimmtudegi. Þjóð-
leikhúsið átti sex af þessum
leikritum, Leikfélag Reykjavík-
ur þrjú og Menntaskólanemend-
ur eitt að auki í Iðnó, tvö voru
í Hafnarfirði. Þetta er mikið
álag, þar sem áhorfendahópur-
inn er ekki stærri og tala dug-
andi leikenda takmörkuð. Það
ber heldur ekki vott um heil-
brigt leikhúslíf, þegar leikrit,
sem miklu hefur verið kostað
til, hrynja niður, en öðrum hróf-
að upp í staðinn. Þverrandi leik-
húsaðsókn verður ekki læknuð
með fjöldaframleiðslu, heldur
með því að velja úr hið bezta,
sem leikhúsin geta sýnt. Það
þýðir ekki endilega að seilast
eftir verkum heimsfrægra höf-
unda, það er betra að grípa svo-
lítið neðar í bókahillunni, þegar
listræn skilyrði eru ekki fyrir
hendi, fyrst hvað snertir þýð-
ingu, í öðru lagi hlutverkaskip-
an, síðan leikstjórn o. s. frv.
Þjóðleikhúsið mátti sanna
þetta með þremur leikritum í
röð. Maugham er heimsfrægur,
ekki vantar það, en gamanleik-
ur hans, Hve gott og fagurt, er
leiðinlegur af þeirri einföldu
ástæðu, að ekki eitt atriði leiks-
ins varðar áhorfendur í dag og
sízt hér úti á íslandi. Guð forði
mér frá því að segja, að Shake-
speare sé leiðinlegur, en ég get
hreinskilnislega játað, að ég hef
aldrei fundið púðrið í Sem yður
þóknast. Ef til vill hefur Shake-
speare haft sama í huga 1599
og Maugham 1919. Munurinn er,
að Shakespeare segir: „Gjörið
þér svo vel, sem yður þóknast",
Maugham: „Gott og vel, þetta
viljið þið“. Það eru áhorfendur
í London, sem ég er að tala um,
ekki hér í Reykjavík.
Áhorfendur í Reykjavík hafa
tekið skemmtilega og óvænta
afstöðu til gamanleikja í vetur.
Þeir eru hættir að sækja þá og
jafnvel þó að feitt sé á krókn-
um. Tvo íslenzka gamanleiki
dagaði uppi, Dóra eftir Tómas
Hallgrímsson hjá Þjóðleikhús-
inu og Tony vaknar til lífsins
eftir Harald Á. Sigurðsson hjá