Eimreiðin - 01.01.1969, Blaðsíða 54

36
EIMREIÐIN
skerðingu á þeim forsendum, að
úr því yrði bætt, þegar hann
kæmi til hinna himnesku tjald-
búða? — eða hvort myndi nokkur
kennimaður dirfast að halda
slíku fram við áheyrendur sína?
Haft er eftir Lenín, að trúar-
brögðin væru ópíum fyrir fólkið.
Er þetta útlagt svo, að trú á ei-
líft líf dragi úr áhuga hinna
snauðu fyrir bættum kjörurn
hérna megin grafarinnar. Hefir
Lenín verið mikið skammaður
fyrir þessa skilgreiningu, bæði
lífs og liðinn.
í rauninni er þetta þó ekki
eins voðalegt og menn hafa lát-
ið í veðri vaka. Það hefir jafnan
verið talið mannúðarverk að
draga úr þjáningum náungans,
jafnvel þótt með deyfilyfjum
væri.
I annan stað er sá tími löngu
liðinn, að trúin sé ópíum fyrir
fólkið eða orki sem hemill á
baráttu þess fyrir bættum kjör-
um, að minnsta kosti hér á norð-
urhjara heims. — En þar með er
ekki sagt, að fólkið sé laust við
hin andlegu deyfilyf. Nú eru vís-
indin orðin það, sem trúarbrögð-
in voru áður, að dómi Leníns —
ópíum fyrir fólkið, en það hefir
sá vitri maður sennilega ekki séð
fyrir.
Og hver skyldi svo sem dirfast
að standa uppi í hárinu á vísind-
unum? — A tímurn atvinnuleysis
og hvers konar efnahagslegra
þrenginga eru þau okkur það,
sem krossinn var áður — lífsvon-
in eina. — Því til sönnunar er
okkur sagt, að síðastliðinn ára-
tug hafi okkur — í fyrsta skipti,
síðan land byggðist, — verið
stjórnað á vísindalegan hátt.
Það er okkar ópíum á líðandi
stund.
Svo er það unga fólkið, sem
ætlar að skapa nýjan og betri
heim. — Við, liinir öldnu von-
um, að því takizt betur en okk-
ur. I eyrurn ungs fólks hlýtur
það að hljórna eins og öfugmæli
eða skrítla, að við höfum einnig
ætlað okkur að skapa nýjan og
betri heim, — en svona er nú
þetta samt. En við skulum ekki
vera að rifja það upp, það yrði
allt of löng saga.
Mönnum dettur svo margt í
hug meðan þeir eru ungir og líf-
ið er ekki farið að tuska þá til
neitt að ráði.
Við gömlu mennirnir erum
ekki alltaf ánægðir með unga
fólkið, enda þótt við höfum ekki
alltaf hátt um það. Þannig var
það einnig í gamla daga. Gömlu
mennirnir voru ekki alltaf
ánægðir með okkur. —■ En ég
held, að þeir hafi verið opin-
skárri í dómum sínum um hina
uppvaxandi kynslóð. Þeir voru
nefnilega alls óhræddir við unga
fólkið, en við erum hinsvegar
dálítið smeykir. Eitt dæmi verð-
ur að nægja.