Ægir

Årgang

Ægir - 01.10.1912, Side 10

Ægir - 01.10.1912, Side 10
118 Æ G 1 R Þó býst jeg við að inenn liafi verið búnir að heyra nógu snemma að sýning ælti að verða, til þess að geta tekið myndarlegan þált i lienni ef áhuginn hefði verið nógur. En jeg tel það illa farið að ekki var gert meira, því þarna hefði einmitt verið golt tækifæri og hentugur staður fj'rir oss að sýna lieiminum, hvað vjer gælum, þegar um fiskiveiðar er að ræða, þar sem svo margir góðir landar eru bú- setlir i Höfn og hefðu gelað slutt að því, að alt yrði í iagi. Þessir fáu menn sem sýndu, sýndu það best, að oss er óhæll að koma fram á svona móti. Sjerstaklega var sýning Thorsteinsson’s & Co. fjölskrúð- ug og fræðandi. Sýnendur fengu einnig góða viðurkenningu og hjeldu uppi heiðri landsins, og fvrir það eiga þeir þakkir skilið af oss. Nokkrir menn liafa lálið í Ijósi þá skoð- un við mig, að vjer hefðum ekki haft ann- að til þess að sýna, en það sem sýnl var, o: afurðir. En hefðu þeir sömu menn verið á sýningunni, þá hefðu þeir eílaust ekki sagt það. Nóg er lil að sýna. Auk allskonar veiðiáhalda t. d. myndir af stöð- um og mannvirkjum, lendingum, liöfnum, íiskverkun og svo grafiskar liagfræðismynd- ir, er sýna alla og afrakstur, breytingu liskiveiða o. íl. íl. Ekki kom heldur einn einasti Islending- ur á hina miklu fiskimannasamkomu, svo að jeg vissi; margir spurðu mig hvern- ig á því stæði, og gat jeg ekki svarað öðru en þvi, að þetta væri annríkistími fyrir islenska fiskimenn, margir bundnir i skip- rúmum, eða á annan liált, og að þeim væri þess vegnu ekki mögulegi að koma. En gaman hefði verið ef t. d. Vestmann- eyingar hefðu tekið sig lil og komið á einum af mótorbátum sínum, líkt og Fær- eyingar gerðu, þó að reyndar sje lengri sjó að fara. Jeg tala nú ekki um, ef að ein- hver af hinum nýju bolnvörpungum vor- um hefði mátt vera að því að koma þang- að sainkomudagana, með 30—40 fiski- menn. Það lítur ekki út fyrir að vjer íslend- ingar sjeum enn fyililega komnir inn í heiminn, nje skiljum þýðingu sýninga. En hún er að mínu áliti einkum sú, að þær auka samkepni milli þjóðanna, og leiða menn úr ýmsum áttum, og með ó- líkum hugsunarhætti saman, rvðja þarf- legum nj'jungum braut og gefa mönnum tækifæri til þess að sjá margt nýstárlegt komið saman á einum stað og vekja menn til umliugsuna, sem geta leilt margt goll og þarft af sjer síðar. En til þess að þetta megi verða og sýningin nái lilgangi sinum, þarf þátttakan í henni að vera mikil og aðsóknin mikil af liálfu þeirra manna, sem sýningin er helst gerð fyrir. Þessi sj'ning var sjerslaldega fyrir fiskimenn, og þá sem liafa atvinnu við fiskiveiðar, bæði til þess að kenna þeim, og til þess að geta þeim tækifæri til að sýna, að þeir væru einnig allmerk stjett í mannfjelaginu. Þess vegna áttu fiskimenn að fjölmenna þar, og slcoða sjálfir, þvi að blaðagreinar gera ekki mikið gagn á móti hinu: að sjá s j á 1 f u r. Vjer veitum mönnum ríílegan styrk lil þess að laka þátt i allsherjar íþróttasam- komum, og er það ekki að lasta, en þá ættum vjer líka sannarlega að styrkja að því, að vjer gælum tekið sómasamlegan þátt i samkoinum þar sem þjóðirnar keppa um þann mikla heiður, sem fólginn er í viðurkenningu þess, að þær standi fram- arlega í rekstri atvinnuvega sinna. Al- vinnuvegirnir eru þó sá grundvöllur, scm öll þjóðþrif hvíla á.

x

Ægir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ægir
https://timarit.is/publication/584

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.