Ægir - 01.02.1915, Side 13

ÆGIR
29
* í Bolungarvik er lending slæm, nema
í sunnan- og vestanátt.
Þar hefir nú nokkuð verið gert, hin
síðari árin, til að bæta lendinguna, eða
jafnvel til að koma þar á höfn. Hefir
nokkuð fje verið lagt til þess úr land-
sjóði.
En nú er sagt, að fje það, er veitt var
til þess af landssjóði, svo og það, er
fengið var að láni til fyrirtækis þessa sje
uppgengið og þykir nú fyrst sannað, að
að þessu megi gagn verða ef framhald
verði á því, en það mun að likindum
kosta tvöfalt meira fje en búið er að
verja til þess.
Væri þetta rjett, þá ætti þingið að veita
það fje, sem á vantar, til þess að verkið
komi að notum. Það má gera ráð fyrir,-
að það verði alt að 100 þúsund krónum.
Það er að vísu mikið tje, en það má lika
búast við miklu í aðra hönd. Jeg geri
ráð fyrir þvi, að ef Bolungarvik fengi
góða höfn, þá mundi afli aukast þar, a)t
að helming, og það, sem ekki en minna
í varið, að manntjón á sjó mundi minka
að miklum mun.
Bátarnir yrðu stærri og af þvi mundi
leiða, að færri af þeim færist.
Tillögur mínar verða þá þessar:
Að sem fyrst sje komið á vendilegri
skoðun á vjelabátum eigi að eins þegar
þeir byrja vertíð, heldur og að haft sje
stöðugt eftirlit með, að settum reglum
sje fylgt. Til þess þyrfti að skipa eftir-
litsmann i hverri veiðistöð. En til þess,
að hafa eftirlit með, að þeir ræktu vel
starf sitt, væri án efa heppilegast, að
skipaður yrði umsjónarmaður, launaður
af landsfje, svo sem tíðkast í öðrum
löndum. Ætti hann að koma i allar, eða
allflestar, veiðistöðvar landsins á hverju
ári og gefa landstjórninni skýrslu um
starf sitt um hver árslok.
Að sett sje með lögum skilyrði fyrir
formensku á vjelabátum og jafnframt
gerðar ráðstafanir til að gera mönnum
auðvelt, að afla sjer þeirrar kunnáttu,
sem nauðsynleg er talin.
Að námsskeiðum fyrir bifvjelastjóra
sje fjölgað og að á þeim sje eigi að eins
haldnir fyrirlestrar um bifvjelafræði,
heldur og um sjómensku yfirleitt, bjarg-
ráð, forsjá, hirðusemi o. s. frv.
Að komið sje upp, sem fyrst, vitum,
auk þeirra, sem þegar er ráðgert að
hyggja, á Selvogstöngum, Norðfjarðar-
horni og Keflavík vestra (milli ísatjarð-
ardjúps og Súgandafjarðar).
Að rannsakað sje, hvort tiltækilegt sje
að gera höfn á Eyrarbakka eða Stokks-
eyri og hvort eigi muni auðið að koma
upp höfn í Þorlákshöfn fyrir minna fje,
en nú er áætlað, og sem verður að telja
ókleyft að svo vöxnu máli.
Að rannsakað sje hvort takast megi,
með ldeyfum kostnaði, að gera höfn i
Grindavik og hvort dýpka megi innsigl-
inguna í Ósabotnana í Höfnum.
Að athugað sje, hvort gera megi í
Keflavík bátalendingu, er ráði bót á
verstu annmörkunum þar.
Að lagt sje alt að 10 þúsund krónum
úr landssjóði til bryggju og bátastöðvar
við Lambhúsasund á Akranesi.
Að lagt sje til hafnargerðar i Súganda-
firði alt að 20 þúsund krónum, samkv.
uppdráltum og áætlunum, er fyrir liggja.
Að rannsakað sje af nýju hvort við-
bótarljárveiting til brimbrjótsins í Bol-
ungarvík muni koma að tilætluðum
notum, og, ef svo álist, sje veitt til þess
alt að 100 þúsund kr.
Að Fiskifjelag íslands hlutist til um,
að einhver kaupmaður eða umboðs-
maður í Reykjavik hafi til sölu áreiðan-
lega áttavita handa vjelabátum og ýmis-
legt það annað, sem sá útvegur þarfnast,
með sem bestum kjörum.