Ægir - 01.04.1930, Blaðsíða 15
ÆGIR
81
verkuðum fiski. Mér er sagt að oft sé
kvartað undan þessu frá Englandi líka.
Ef matsvottorð hefur fvlgt fiskinum, þá
er skuldinni skelt á matsmennina, þeir
eru hnjaskkoddarnir (Stödepuder), sem
venjulega verða að taka við árekstrinum
milli kaupenda oif seljenda. Helgi skýrir
allrækilega frá umsögnum kaupenda
við okkur, i skýrslu sinni, og er hún mjög
á einn veg um þetta, og undirvigtin talin
12—14% á pressúfiski. Hann getur þess
cnnfremur, að í einhverjum tilfellum liafi
seljandinn ábyrgst 5%, undirvigt og liafi
hún þá ekki reynst tneiri. Þetta var okk-
ur sagt báðum, en svo vildi til, að mér
gafsl, eftir að Helgifór frá Genua, ta'ki-
færi til að kvnna mér útkomu tveggja
sendinga, sem oklar var sagt að ekki
hefði verið nema 6% og 8% undirvigt á,
og eg þekti undirbúning þessara sendinga
sérstaklega vel áðir cn þær fóru um
borð i skip. Mest at þessum fiski hafði
staðið í 4—5 feta háuin stökkum í 5—(5
vikur og ekkert skenur en 16 daga áður
en hann var pakkafur, og er það betri
undirbúningur en veajulega gerist, livað
pressuna snertir. Aíra þessa sendingu
fékk Hawes & Co. <>' gat eg ekki fengið
verulega glögga vigt af öllum fiskinum,
en samkvæmt söluvijtarseðlum um mik-
iun hluta fiskjarins lrfir undirvigtin ekki
verið minni cn 9% að ineðaltali. Hina
sendinguna fékk Gismondi. Átti hún að
vera 62500 kg. en reyndist eftir vigtar-
bök lians 54885 kg Þegar fiskurinn var
aflientur eftir jármrautarflutning, inni í
landi. Undirvigtin rar því rúmlega 12%,
en bann kvað sig mnna að hún liefði ver-
ið um 8% upp úr scipi i Genua, og taldi
það ágætt. Annarssagði Gismondi mér,
að á fundi fiskinniytjenda i fyrra Iiefði
hann haldið .því 'ram, að ekki mætti
reikna með minn; en 12% undirvigt á
pressufiski, kvað,t liann hafa meiri
reynslu en aðrir í þessu og telja ólieil-
hrigt að reikna með minna, enda mættu
kaupendur þá lika hitta sjálfa sig fyrir.
Hitt kvaðst hann álíta fásinnu, að þessi
fiskur fengist með 6% undirvigt eða
minna, nema einhverjir pakkar ofan á
í skipi.
Eg get ekki betur séð en Gismondi hafi
réttara fvrir sér en hinir innflytjendurnir
sumir, þeir eigi að reikna með þeirri und-
ir vigt, sem reynslan er búin að sýna að
sé venjuleg, og eg er ósammála Helga
Guðmundssyni um hámark undirvigtar,
eins og liann stingur upp á, meðan það
fvrirkomulag helst á flutnigi fiskjarins,
sem nú er almennt: Að fiskurinn sé pakk-
aður í striga og hlaðið í 20—30 og jafnvel
40 ]>akka hæð í skipunum. Við Helgi gát-
um ckki orðið fvllilega sammála um það
i Genua, livaða ráðstafanir mundi vera
réttast að gera viðvíkjandi pressufiski,
en af því mér var kunnugt um livaða til-
lögur hann mundi gera um þetta, ])á
skýrði eg frá þeim á fundi okkar yfir-
matsmanna í vor, og varð það til þess, að
ákveðið var að herða nokkuð á undirbún-
ingi pressufiskjar, en ekki var það mér
að skapi. Eg hef enga trú á að það verði
til þess að gera kaupendur ánægðari, en
veit að það er vel fallið til að vekja and-
úð framleiðenda. Undirhúningurinn verð-
ur aldrei jafn, skipin sem flytja fiskinn
ekki lieldur og þess vegna lilýtur undir-
vigtin að velta á ýmsu. Þó við að sjálf-
sögðu verðum að ofra nokkru til þess að
þóknast kaupendum, þá verður þeim að
skiljast að ]iað cru takmörk fyrir því,
livað hægt er að fara langt til að uppfylla
óskir þeirra. Ef heimta ætti tryggingu fyr-
ir t. d. 6% undirvigt þá geri eg ráð fyrir
að okkur matsmönnunum væri ætlað að
trvggja þetta. En við yrðum þá líka að
ráða bæði undirbúningi fiskjarins og um-
búnaði í skipum eða jafnvel hvers konar