Ægir - 01.04.1930, Blaðsíða 11

ÆGIR
77
Við Helgi urðum þess nokkuð varir
síðar, að Norðmenn búa sig undir það,
að halda fast i markaðinn þar syðra og
auka sölu sína þar. Ýmislegt lievrðum
við um undirbúning þeirra til þess að
koma fiski sínum inn í Barcelona í sam-
bandi við sýninguna miklu. En þar sem
nú er ljóst orðið, bvað gjört verður í þvi
efni og ég befi drepið á það áður, þá
sleppi ég að minnast á það frekar. Ann-
ars voru skoðanir manna í Barcelona
mjög skiftar um þýðingu sýningarinnar
ivrir saltfiskssöluna.
Norðinenn eru liarðir keppinautar
ekkar i Súðurlöndum, en þó liefir ís-
lenskur fiskur náð öllu fastari tökum á
■"arkaðnum þar syðra á síðustu árum.
Ber ýmislegt til þess. Yfirleitt líkar ís-
lenskur fiskur betur, en norskum fiski
l)ó lialdið í hærra verði bæði nú og oft-
astnær siðastliðið ár. Þetta livoru-
tve8ffja befir eflaust orðið til að auka
sólu á íslenskum fiski, en sennilcga
veldur þó mismunandi sölufvrirkomulag
°kkar og þeirra (sem Helgi minnist á í
skýrslu sinni) ekki öllu minna um þetta.
Ég liefi minst bér sérstaklega á Norð-
lncnn í sambandi við för mína til Berg-
en- En við eigum fleiri keppinauta í
þessum löndum. Má þar til nefna: Cana-
danienn (Labrador og Newfoundlánd),
k'-akka, Englendinga, Færeymga og
k>ani, auk fisknevtendanna sjálfra, Spán-
Ver.ja og Portúgalsbúa.
tg hefi revnt að gjöra nokkra grein
kyrir hve mikið þessi lönd liafa flutt inn
kl belztu saltfisksnevzlulandanna (Spán-
ar> Ítalíu og Portúgal) árið 1928. En
skýrslur þær, sem liægt er að hafa til
kliðsjónar eru ófullkomnar og ber ekki
sanian (nema um Noreg). Með því að
tlna inaflutninginn saman úr ýmsum átt-
Uln> °S taka meðaltal af því, sem ekki
ber saman, liefi ég fengið út þessar
tölur:
Islaml . . 59000 smálestir
Canada . ... .. 40000 —
Noregur .... .. 25285 —
Frakkland . . .. 8000 —
Færevjar . . . .. 5000 —
Bretland . . . . .. 3000 —
Þýskaland . . .. 250 —
Saltfisksframleiðsla Spánverja sjálfra er
talin um 2300 smálestir en Portúgalbúa
um 5000 smák, en i því talinn saltfiskur,
er jieir liafa keypt óverkaðan en þurkað
i Portúgal. Ég ætlast ekki til að þessar
tölur séu teknir mjög bókstaflega, eða
sem áreiðanleg lieimild, heldur liefi ég
tekið þær bér upp, af því þær ættu að
sýna nokkurnveginn hlutföllin á útflutn-
ingi landanna sem nefnd eru.
Yfirlit þetta staðfestir það, sem reynd-
ar var ljóst áður, að engin önnur þjóð á
svipað þvi eins mikið undir þessum
markaði og við. Ekki eingöngu af því, að
við erum efstir á blaði með innflutning
til þessara landa, heldur miklu fremur
af því, að svo að segja allur velfarnaður
okkar er bygður á þessari útflutnings-
vöru; en framleiðsla saltfiskjar hjá þeim
þjóðum, sem eru næstar okkur að inn-
flutningsmarki, er ekkert aðalatriði fyrir
afkomu þeirra, lieldur aðeins einn
smærri liður í atvinnuvegum þeirra.
Mikill liluti af saltfiski þessara þjóða fer
til Suður-Ameríku, en markaður þar er
fremur þröngur og þvi leggja þær hið
mesta kapp á að lialda í og auka sölu
sína á Evrópumarkaðnum. Beinn inn-
flutningur héðan til Suður-Ameríku er
sáralítill, en þó njótum við ekki alllítils
góðs af þeim markaði, með því að mest af
saltfiski þeim, er Bretar kaupa héðan