Ægir - 01.04.1930, Blaðsíða 22

88
ÆGIR
áður í umdæmi mínu. Félagatala í deild-
unum lík og undanfarið, en niér virðast
samtök um ýms nauðsynjamál innan
deildanna, fara vaxandi. Eg held að æski-
legl væri, að deildirnar stæðu í nánara
sambandi innbyrðis en ennþá er orðið og
liygg, að þær stæðu þá, að ýmsu leyti bet-
ur að vigi, bæði inn á við og út á við, ef
þær ynnu meira saman. Sérstaklega tel
ég þetta nauðsynlegt þar sem deildirnar
eru dreifðar, fremur smáar, og framleiðsl-
an tiltölulega litil i hverri veiðistöð, eins
og hér í Norðlendingafjórðungi, að fáum
einum undanskildum. — Eg Jiefi noklcuð
hreyft þessu máil við ýmsa menn og nú
seinast á siðasta fjórðungsþingi okkar.
Létu menn sér þctta vel skiljasl, eins og
sjá má af fundarskýrslu fjórðungsþings-
ins, sem nú mun i höndum stjórnar Fiski-
félagsins, en hvernig gengur að koma
þesskonar samtökum á og á hvern liátt,
verður reynslan og komandi timar að
skera úr.
Sumum kann nú að sýnast, ef til vill, að
framfarirnar á sviði sjávarútvegsins séu
ekki miklar, hér Norðanlands, né árang-
urinn af starfseini Fiskifélag'sins mjög á-
berandi. Samt vil ég fullyrða, að þaðan
stafar, að ekki svo litlu leyti, sú vakning,
sem orðið hefir á seinni árurn, um margs-
konar viðleitni til liagsbóta þessari at-
vinnugrein. — Má þar til telja fyrst, aukna
vöruvöndun og betri hagnýtingu afla-
fanga, samlagsstarfsemi i sölu afurða og
kaupum nauðsynja til útvegsins, stórbætta
meðferð véla, fyrir aðgerðir mótornám-
skeiðanna, langtum betri hirðing og úl-
liúnað fullkomnari á öllum fleytum,
stærri og smærri, stm og hverskonar veiði-
tækjum öðrum, auk ýmislegs annars, og
seinast en ekki síst, sá mikli áhugi, er lýs-
ir sér æ því betur er lengur líður, um
bryggjugerðir og hafnarbætur. -— Er
jietta síðasttalda, s.vo sem vitað er, afar
þýðingarmikið atriði fyrir margra hluta
sakir, þar á meðal vegna þess, að með
bættum höfnum og lendingum mætti
stunda sjósókn allvíða, þar sem nú er það
ómögulegt á vetrum, vegna öryggis bát-
anna í höfn. Auk þess mun skapast ný
framleiðsla, l. d. á Skagaströnd, síldarút-
gerð og þorskveiðar i stærri stíl og, ef til
vill, verða tekinn upp aftur hinn gamli al-
vinnuvegur, liákarlaveiðarnar, sein nú eru
reknar með góðum árangri víðsvegar um
heim, síðan menn lærðu að liagnýta sér
allt af þessari skpenu.
Eg liefi ferðast minna í liaust en ég
hafði ætlað mér. ölli því bæði óhentugar
skipaferðir, en einkum og sérilagi hin
geysilega vonda og óhagstæða veðrátta,
því ferðir yfir land, á þessum lima árs,
eru bæði dýrar og örðugar, t. d. austur á
Langanes og vestur á Miðfjörð.
Töluvert er bj’ggt af nýjum vélbátum
hér um slóðir, flestir af 9—12 smál stærð,
auk þess eru eldri hátar gerðir upp og'
endurbættir á ýmsan veg. Yfirleitt má
telja að bátaflotinn sé nær allur sérlega
vandaður nú orðið. Þá fjölgar opmun vél-
hátum mikið ár frá ári.
í ráði er, að senda nokkur vélskip liéð-
an af Evjafirði til þorskveiða, bæði suður
fyrir laud og til Vestfjarða nú á næstunni,
en ekki mun fullráðið enn live mörg þau
verða.
Vélfræðinámskeið stendur nú vfir á
Húsavik og annað slíkt bvrjar á Akureyri,
væntanlega um miðjan þenna mánuð. Að-
sókn að námskeiðunum er mjög mikil og
vandséð, hvort hægt verður að veita öll-
um umsækjendum viðtöku, en um þetta
hcfi ég áður skrifað Fiskifélaginu, og fer
því ekki fleiri orðum liér um, að þessu
sinni.
Hér fer á eítir sundurliðuð skyrsla um
ársafla veiðistöðvanna í umd. mínu, svo
og um bátatölu og mannfjölda á þeim.