Ægir - 01.05.1933, Blaðsíða 9

ÆGIR
127
er kælingin aðallega í því fólgin, að tunn-
urnar eru geymdar undir vatni eða sjó,
sem við og við er endurnýjað. Ber þess
að gæta að vatnið eða sjórinn sé vel
hreint og svo kalt sem hægt er. Geri ég
ráð fyrir 7—8 gr. hila. Ég hef gert til-
raunir með hvort tunnurnar mundu út-
vatnast, við geymslu í vatni, þ. e. pæk-
illinn sýjast (diffundera) i gegnum tréð.
Eftir 3 mánaða tima er ekki hægt að
flnna saltbragð af vatninu utan við tn.
sem 25 gr. pækill var í. Ég hef einnig feng-
ið upplýsingar um að síldartunnur, sem
legið hafa í sjó t. d. við skipsströnd, hafa
reynzt ágæt vara. Tunnurnar haldast al-
veg hreinar og verða gulhvitar að lit.
Gjarðir ryðga ekki meir en þótt tunn-
urnar væru úti undir vætu og vindi.
Við þessa geymslu innilokast hver
tunna í loftþéttri og kælandi kápu, sem
jafnframt heldur henni þéttri. Verða að-
alkostir geymslunnar þessir:
1. Tunnurnar haldast í jöfnu, lágu
hitastigi og geta ekki orðið fyrir áhrif-
um lofts eða sólarhita.
2. Pækillinn í tunnunum rýrnar ekki
né breytist, séu tunnurnar sæmilega þélt-
ar þegar þær eru látnar í þrærnar og
þarf því aldrei að pækla tunnurnar.
3. Tunnurnar haldast alveg hreinar.
4. Auðvelt að tæma þrærnar og rann-
saka ásigkomulag síldarinnar.
5. Stotnkostnaður við »Anlegg« geymsl-
unnar þarf ekki að vera meiri en ca. 75
aurar á tunnu.
6. Reksturskostnaður er mjög lítill.
Auk þessa má benda á hve ómetan-
legt það er, að geta geymt síldina hér
heima fram eftir haustinu, og þurfa ekki
að senda hana á yfirfylltan markað.
Þrærnar hugsa ég mér byggðar þann-
— Upp úr þróarstæðinu hugsa ég
uiér grafið ca. 30 sm. lag. Sá útgröftur
er svo notaður í þykka veggi hringinn í
kringum allar þrærnar og er ca. 45 gr.
halli á veggjunum að utan og innan,
(sjá uppdr.). Skáhliðar veggjanna eru
klæddar með kollóttu grjóti, en ofan séu
þeir þaktir og látnir gróa. Skilveggir
þrónna skulu steyptir og ná ca. 50 sm.
niður í botninn. Botn þrónna sésaman-
þjappaður leirbotn, og ef jarðvegurinn
er sendinn, þarf að flytja leir að. Til
þrifnaðar þarf að leggja malarlag yfir
Ieirinn, og þar á 2x3” renninga undir
tunnurnar. Afrennsli þrónna þarf að vera
þannig gert að tæma megi að nokkru
eða alveg, hvenær sem er, og að þær
geti ekki yfirfyllst. Aðstreymið þarf að
vera útbúið þannig að fylla megi hvaða
þrö sem er á skömum tíma og hvenær
sem er. Þrær af þeirri stærð sem sýnt
er á uppdrættinum og á sæmilega hent-
ugum stað, mundi kosta um 4500 kr.
með aðstreymis og frástreymisröri og
litlum mótor og dælu, eða sem næst 73
aurar á tunnu. Ef ráðlegt þætti að byggja
enn stærri þrær, lækkaði verðið mikið
hlutfallslega«.
Hvað hinu atriðinu viðvíkur, að síld-
in sé söltuð undir þaki, hef ég nokkr-
um sinnum átt tal við hr. Sveinbjörn
Jónsson, sem er mjög hagsýnn maður,
og hefur hann gert uppdrátt þann að
yfirbyggri síldverkunarstöð, sem hér birt-
ist, og hefur hann borið þessar teikn-
ingar undir nokkra helztu síldveiðamenn
á Akureyri og farið eftir leiðbeiningum
þeirra, en auðvitað breytir það heildar-
kostnaðinum ekki mikið, þó að nokkuð
sé brugðið út af, að því er fyrirkomu-
lag söltunarkassa og »salt og geymslu«
snertir.
Hvað kostnaðinum við yfirbyggingu
stöðvar, eins og sýnd er á myndinni við-
víkur, skrifar Sveinbjörn:
»Ég hugsa mér að »platning« og bryggj-
ur séu byggðar áður og er nauðsynlegt