Ægir - 01.03.1936, Qupperneq 8

02
Æ G I R
Hér er birl taíla um ársaflann í veiði-
stöðvum fjórðungsins, og er aflaupp-
hæðin fyrir 1934 sell í sviga aftan við.
Rúmið í Ægi leyiir ekki að skýra frá
afkomuhorfunum í veiðistöð hverri, eins
og ég hafði upphaflega gert, en með
samanhurði aflans í ár og í fyrra sjá
menn mismuninn.
í slórum dráttum má segja þetta:
í Steingrímsfjörð gekk fiskur nijög
seint og aldrei varð þar góðfiski, en reit-
ingsafli í sumar og í hausl. Tiltölulega
betri afli en í veiðistöðvunum hér í ná-
grenninu.
Á Gjögri hafa fiskveiðar lílið verið
stundaðar, enda aflatregt mjög.
Vorvertíðin í Sléttuhreppi (Hornstr.,
Aðalvík, Hesteyri) hrást lilfinnanlega,
einkanlega urðu Strandir algerlega út-
undau með aflafeng. Nokkur aflareit-
ingur var í Mið-Djúpi i júni, en síðan
ekki fiskvart þar.
Um aðalveiðistöðvarnar hér (Álftafjörð,
Isafj.kaupstað, Hnífsdal, Bolungavik) er
það í stuttu máli að segja, að velrar-
vertíðin varð mjög léleg og vorvertíðin
engu betri. Undantekning frá þessu eru
þó að nokkuru stærri bátarnir af tsa-
firði, sem sörguðu upp nokkurn afla í
vetur og framan af vori. Opnir vélbátar
úr Hnífsdal og Bolungavík fengu oggóð-
an afla í Djúpinu í maí.
Álftfirðingar, Hnífsdælir og Bolvíking-
ar höfðu samið um sölu á sumarafla
sínum í ísfisktogara og réðu bátshafnir
fyrir kaup, en aflinn brást algerlega, svo
mikið tap varð af. Reknetaveiðarnar eru
eini ljósdepillinn í fiskveiðunum á þess-
um slóðum, en ekki stunduðu þær nema
tiltölulega fáir bátar allan tímannn,
nokkrir voru eigi tilbúnir fyr en sild-
veiðunum var um það lokið. í haust
hafa fiskveiðar mjög lílið verið stundað-
ar í greindum veiðistöðvum, enda ákaf-
lega aíllatregt oftast, helzt nokkur afli
fyrir jólin.
Sagt er mér, að hæstu hausthlutir í
Hnífsdal og Bolungavik nemi um 100
krónum.
Súgfirðingar höfðu mjög rýra vetrar-
vertíð, en vorafla nokkuru skárri en
Bolvikingar. Haustvertíðin hefir verið
nokkuð meira stunduð en annarsstaðar
og sell í togara, en aflinn mjög tregur.
Frá Flateyri hafa íiskveiðar ekki ver-
ið stundaðar svo teljandi sé síðan í vor.
En þar er um mun fjölþættari atvinnu
að ræða en í öðrum sjávarplássum. Rek-
netahátarnir þaðan öfluðu nijög vel. Það-
an gengu og þrír bátar á dragnótaveið-
ar og gekk mikið vel, aflahæsti bátur-
inu, Garðar, fiskaði fyrir 10.500 krónur,
eii hásetahlutir námu um 700 kr. Geri
aðrar fiskveiðar hetur! Þá skapaði og
síldarverksmiðjan, eða einkum karfa-
vinnslan, mikla atvinnu í kauptúninu.
Ennfremur var hert þar nokkuð af ufsa
af karfaveiðalogurunum o. 11.
Um Dýrafjörð er ekkert sérstakt að
segja umfram það, sem í síðustu skýrslu
minni greinir. Yetrarafli línugufubátanna
varð sæmiLegur, en vorallinn brást að
mestu. Yélbátarnir úr Haukadal hættu
veiðum í byrjun júní og síðan er ekki
um þorskveiðar að ræða i Dýrafirði,
nema lítilsháttar til heimaneyzlu.
Um Arnarfjörð er svipað að segja.
Línugufubátarnir frá Bildudal höfðu
nokkurn afla yfir veturinn, mjög lítinn
í vor. Tveir bátar voru á færaveiðum
fyrri hluta sumars, en gekk illa. Aftur
aflaði nýr hátur frá Bíldudal, eign Jens
Hermannssonar, allvel um tíma í sum-
ar, en hann sótti ávalt út úr firðinum.
Bátur þessi er smíðaður af Gísla Jó-
hannssyni á Bíldudal. Ilann er um 32
feta langur og 9 fet á breidd, eða um 0
rúmlestir að stærð, með þilfari að mestu