Ægir - 01.09.1941, Blaðsíða 24

238
Æ G I R
mér sleggjuna sína á lofti, hvort mér væri ekki
innanhandar, jjótt ganiall sé og lúinn, að senda
honum hana aftur, og sanna, að það er ein-
mitt sjálfur erindrekinn, sem fer algerlega með
staðlausa stafi i athugunum sinum, sem hann
reynir að gera sennilegar fyrir lesendum Ægis
með þvi að gefa i skyn, að einhverjir ónafn-
greindir séu á sömu skoðun og hann.
Sem fyrsta lið í sönnun minni um rakaleys-
ið i athugunum erindrekans hendi ég á dæmi
úr þessari grein hans, sem hann tekur gott og
gill. Hann segir (eftir Svb. Kr.) að 1903 hafi
17 áraskij) liley])t i einu til Skálavíkur. Hvað
myndi erindrekinn hafa afráðið til björgunar
þessum skipum, ef þannig hefði staðið á, að
þau hefðu hvorki treystst að hleypa til Skála-
víkur eða ná inn fyrir Stigalilíð, nema að
freista lægis á Krossavík?
íig hefði gaman af að sjá svar erindrekans
því viðvíkjandi, en hversu sem það yrði marg-
vafið og útúrsnúið stendur sá sannleikur ó-
hrakinn, að í óveðrum gat skipafjöldinn orðið
16 eða meiri á þeim stöðum, sem helzt var
skjóls að leita. Sannar erindrekinn því sjálf-
ur, að ekkert er ósennilegt við skipatöluna í
sögu minni, enda man ég þetta fyrir víst, þótt
ég ekki kunni að greina nöfn allra skipanna,
og skuli fúslega 'viðurkenna það rétt hjá höf-
undi „Áraskipa“, að mig hafi misminnt dag-
inn, sem þessir atburðir skeðu.
Sem annan lið í sönnun minni um staðleys-
ur erindrekans get ég vitnað til æfisögu Rein-
alds Kristjánssonar fyrrv. pósts, sem prentuð
hefir verið. Þar getur erindrekinn séð frásögn
mína staðfesta. En Reinald var þá einmitt á
sama skipi og ég.
Erindrekinn státar af ritgerð sinni um ver-
búðalíf í Bolungavik, sem birtist í Dvöl, og
hók hr. Jóhanns Hjaltasonar: „Frá Djúpi og
Ströndum“. Eu hvorttveggja hefði hann átt að
forðast sem heitan eldinn. Ritgerð erindrek-
ans er bæði ónákvæm og misherm, og getur
J)að ekki orsakast af sinnuleysi hans. En um
fyrrgreinda hók Jóhanns Hjaltasonar er það
luinnugt, að tveir kunnugir menn, er athuguðu
bók hans, fundu fimmtíu og níu villur í frá-
sögninni á 36. blaðsíðum. Tók annar Jieirra sig
til og ritaði upp flestar athugasemdirnar ásamt
skýringum og sendi þær höfundinum með vin-
samlegu bréfi, þessi maður var hr. Jens E.
Níelsson kennari frá Bolungavík. Nefni ég
manninn, svo erindrekinn hafi að hreinu að
ganga frá minni hendi, en engum dylgjum.
Það er slík sagnaritun og vandvirkni um heim-
ildir og skilning, sem erindrekinn leggur bless-
un sina yfir og kappkostar að sé styrkt úr
sýslusjóði Norður-ísfirðinga og ríkissjóði.
Sannast þar sem oftar, að líkur sækir líkan
heim.
Ef höfundur „Áraskipa“ telur ])að ómaksins
vert að svara athugunum erindrekans er hann
fyllilega um það fær. Skal því hér sleppt að
hrófla við „athugunum“ hans, nema að J)ví
leyti, sem þær snúa að mér. Þó vil ég ekki
láta l)ess ógetið, að ég tel dóm erindrekans um
„Áraskip“, sem hverl annað markleysuhjal,
enda sýna J)ær viðtökur bezt, er bókin fékk, að
])eir eru ekki margir, sem fylla flokk erindrek-
ans. Mætti og geta þess til eftir því sem orð
falla í „athugunum" erindrekans, að hann hafi
annaðhvort aldrei bókina lesið eða þá að lest-
urinn hefir verið harla bágborinn og skrítinn,
svona eitthvað í ætt við það, sem sagt er að
viss persóna lesi biblíuna.
ísafirði, 17. júlí 1941.
Bjarni Sigurðsson.
Fiskafli 31. ágúst 1941.
(Miðað við slægðan þorsk með haus.)
Agúst, Jan.—ágúst,
smál. smál.
9 445 75 406
215 10 195
159 4 248
619 8 698
2 920
1 221 61 436
11 659 162 903
Verðmæti þess fisks, sem um ræðir i fyrsta
iið skýrslunnar, nam fyrstu 8 mánuði ársins
kr. 39 856 937.00, og hefur sú upphæð að
mestu teyti runnið til vélbátaútgerðarinnar.
Bátaútvegurinn hefur þvi fengið fyrir þennan
afta tæpa 0,53 kr. pr. kg. að meðaltali.
Ef allur aflinn hefði farið í salt, hefði hann
numið 47 912 smál. miðað við fullverkaðan
fisk.
Bátafiskur isaður i út-
ftutningsskip ......
Eigin afli togara, út-
fluttur af þeim ....
Kassafiskur, isaður ....
Fiskur til frystingar . . .
Fiskur i herzlu ........
Fiskur i salt ..........