Ægir - 01.03.1947, Blaðsíða 12

74
Æ G I R
jafnan verið hin ákjósánlegasta, og tel ég,
að Fiskifélagið eig'i þeim mikla bakkar-
skuld að gjalda.
Eftir því, sem ég man hezt, hafa þrír
menn verið umboðsmenn Fiskifélagsins frá
byrjun erindrekastarfs míns, þeir Kristján
Þorvaldsson á Suðureyri, Jón Eyjólfsson á
Ffateyri og Friðrik Þórðárson á Patreks-
firði. — Þeir Einar Steindórsson i Hnifs-
dal og Þorbergur Steinsson á Þingeyri
nokkuru skemur.
Tlvernig hefnr gengið rtð fú menn iil
starfa í deilduniim?
Það gekk vonuin framar fyrr á árurn,
en fer síversnandi. — Þegar unt þetta er
rætt, verður að hafa það í huga, að fyrir
25 árum og nokkuð lengi frarn eftir, voru
fiskideildirnar eini eða þá veigamesti fé-
lagsskapur sjómanna og útgerðarmanna.
— Nú eru til sjómannafélög víðast, vél-
sljórafélög, skipstjórafélög í stærri bæjum,
svo útgerðarmannafélögin nýju, og síðast
Farmanna- og fiskimannasambandið. Þeg-
ar þessa er gætt, þá er skiljanlegt, að flestir
vilja heldur starfa í stéttarfélögum, seni
snerta beint hagsmuni þeirra, en í áhuga-
mannafélagi, sem á óbeinan hátt veitir full-
tingi almennum umbótamálum sjávarút-
vegsins. — Auk þess eru menn jafnan fús-
ari að taka upp störf í nýjum félögum og
festa von sína við nytsemi þeirra frekar en
gömlu félögin.
Annars hafa nú bælzt við til starfa og
setu á fjórðungsþingum nokkrir ungir og
efnilegir menn, sem ég geri mér góðar
vonir um að reynist áhugasamir í félags-
starfinu.
llvað telur þú að gera þurfi til þess
að blása lifi i deildastörfin?
Þær þurfa verkefni, eitthvað í líkingu
við hreppabúnaðarfélögin, eða öllu heldur
svipað og félög Landssambands útgerðar-
manna. — Þó hygg ég, að form og störf
L. í. Ú. sé losaraleg enn þá. — Ef unnt
væri að fá þeim afmarkað starfssvið, og
koma meiri festu i félagsstarfið með
prentuðum formum til dæmis, sem öll
landsfélög hafa nú, þá mætti gera sér vonir
um miklu meira líf og umfram allt ineiri
festu í deildunum en nú. — Ekki má þ°
gera of lítið úr deildunum meðan þ*r
hanga uppi, ársfundir eru haldnir og þ®1'
senda fulltrúa á fjórðungsþingin. — Þær
samkomur hafa óneitanlega talsverða þýð-
ingu.
Annars er ég í þessum efnum líkt á veg1 ,
staddur og læknir, sem þó er ekki vonlaus,
dettur ýmislegt í hug, en finnur ekkert
meðal óbrigðult, þótt ýmis séu reynandi.
Þú hefur lengi átt setu á Fiskiþingi-
Iivað er þér minnisstæðast frá setn þinni
þar?
Já, ég hef lengstum átt sæti þar síðan
1922, hef fallið tvisvar, eins og jafnan þarf
að henda i kosningum til })ess að eitthvað
sögulegt sé við þær. Ég hef nú setið á níu
Fiskiþiiigum.
Mér eru nú í svipinn minnisstæðust hin
eldri þing, og minnist ég' sa'mstarfs margra
mætra manna, svo sem Reykjavíkurfull-
trúanna Dr. Bjarna Sæmundssonar, Geirs
Sigurðssonar, Jóns heitins Ólafssonar,
Magnúsar bankastjóra Sigurðssonar og
síðar Benedikts Sveinssonar. Austfirðinga-
fulltrúanna Hermanns heit. Þorsteinssonar,
Níelsar Ingvarssonar, sem báðir voru injög
áhugasamir um Fiskifélagsmálin, og Frið-
riks Steinssonar fyrrv. erindreka, er var
prýðis starfhæfur maður. — Þá voru
lengstum fulltrúar úr Norðlendingafjórð-
ungi Guðmundur Pétursson útgerðarinað-
ur, prúðmenni mikið og samvinnuþýður,
og' Páll heit. Halldórssonar erindrekn
greindur maður og lipur í umgengni.— Loks
nefni ég hér þá Arngr. Fr. Bjarnason, sew
jafnan hefur verið atkvæðamikill á Fiskr-
þingi og Ólaf B. Björnsson, sem einnig er
atkvæðamaður og ótrauður til starfa. —
Þessir tveir eru fulltrúar enn þá, og eiga
vafalaust eftir að hafa mikil afskipti af
Fiskifélagsmálum. —- Þá tók og forseti
(Kristján Bergsson) jafnan mikinn þátt 1
umræðum Fiskiþingsins. Marga fleiri mætt1
nefná, en þessir eru mér minnisstæðastir 1
svipinn. Helztu málin, sem Fiskfélagið
hefur haft til meðferðar eru: landhelgis-