Ægir - 01.02.1965, Blaðsíða 6

32
ÆGIR
Seyðisfjarðarkaupstað. Varð þessi breyt-
ing til mikilli bóta.
Fréttaþjónusta síldarleitarstöðvanna er
nauðsynleg bæði fyrir síldveiðiflotann og
þá, sem annast afgreiðslu síldveiðiskip-
anna í landi.
Barði Barðason, skipstjóri, hafði á hendi
yfirstjórn síldarleitarinnar úr lofti og var
góð samvinna milli hans og stjórnanda síld-
arleitarskipanna.
fslenzkir, norskir og rússneskir fiski-
fræðingar höfðu athugað hafsvæðin um-
hverfis ísland í nokkrar vikur eins og
undanfarin ár. Hittust þeir á Seyðisfirði
dagana 22.-23. júní til þess að bera saman
bækur sínar.
Hvergi hafði fundizt verulegt síldar-
magn á norður- eða vestursvæðinu nú
frekar en í fyrra.
Þörungamagn var víðast hvar í meira
lagi. Á 70 mílna breiðu belti undan norður-
strönd landsins var átulítill sjór,enþarfyr-
ir utan var nokkurt magn fullþroskaðrar
rauðátu. Um 60 sjómílur austan Langaness
tók við átumikill sjór og lá átusvæðið nær
landi á Austfjörðum, aðallega á um 110
faðma dýpi og þar yfir, en ekki á grunn-
miðum. Var þörunga- og átumagn nú fyrr
á ferðinni en oftast áður. Meginhluta
norsku síldargöngunnar töldu þeir á þess-
um tíma vera úti af Langanesi og Aust-
fjörðum og vænta mætti aukins magns af
ungri síld á miðin síðari hluta sumars.
Veiðarnar.
Hinn 31. maí aflaðist fyrsta síldin, 900
tunnur á Helga Flóventsson ÞH 77, skip-
stjóri Hreiðar Bjamason, um 80 sjómílur
úti af Langanesi. Síldin var mjög stór og
feit miðað við veiðitíma. Fyrstu tvær vik-
urnar var veiðin eingöngu djúpt A, NA og
N af Langanesi.
Aðfaranótt 17. júní varð Hoffell SU 80,
skipstjóri Friðrik Stefánsson, vart við
mikla vaðandi síld fyrir botni Seyðisfjarð-
ardýpis 30-40 sjómílur undan Dalatanga.
Eftir þetta var aðalveiðin á þessum slóð-
um eða nokkru dýpra og frá Héraðsflóa-
dýpi suður fyrir Reyðarfjarðardýpi 40-70
sjómílur undan landi.
f ágúst var talsverð veiði öðru hvoru
djúpt austur af Langanesi. Var sótt allt
að 200 sjómílur í austur frá nesinu.
Besti veiðidagur sumarsins var hinn 11.
júlí og tilkynntu þá 117 skip afla samtals
111 þúsund mál og tunnur. Veiðisvæðið var
þá frá Héraðsflóadýpi og allt suður fyrir
Hvalbak.
Veður hamlaði veiðum öðru hvoru.
Lengstu frátafirnar urðu í nóvembermán-
uði um tveggja til þriggja vikna tíma, enda
héldu þá nær allir þeir bátar, sem enn
stunduðu síldveiðar, til heimahafna og
hættu veiðum í bili.
Þegar komið var fram í ágústmánuð fóru
mörg síldveiðiskipin, einkum hin minni,
burt af miðunum fyrir Austfjörðum, sök-
um aflatregðu og ógæfta um tíma og síðast
en ekk sízt vegna aflavonar á síldveiðum
fyrir Suður- og Suðvesturlandi.
Var þátttaka í veiðum fyrir austan því
miklu minni, þegar áleið vertíðina og afli
fór að glæðast aftur, en verið hafði í byrj-
un.
Síðari hluta septembermánaðar stund-
uðu ekki nema 80-90 skip veiðarnar fyrir
austan og í október aðeins um 70 skip og
í desember aðeins 30-50 skip. Þetta voru
að vísu flest stærstu og best búnu skipin,
en samt varð þátttakan í veiðunum miklu
minni en við hefði mátt búast, eftir að
komið var fram í ágústmánuð s.l. sumar.
Flutningar á bræðslusíld.
Flutningar á bræðslusíld í leiguskipum
höfðu engir verið fyrr en sumarið 1960 frá
því að hinir miklu flutningar á Hvalfjarð-
arsíldinni fóru fram veturinn 1947-1948,
enda var mikill aflabrestur á síldveiðum á
þessum árum.
Síldarverksmiðjurnar á Hjalteyri og í
Krossanesileigðutvöskip til bræðslusíldar-
flutninga 1960 og voru þá um sumarið flutt
til þessara verksmiðja um 15.000 mál, sem
umskipað var á Seyðisfirði.
Á árunum 1961-1963 höfðu verið flutt
k