Ægir - 15.06.1971, Blaðsíða 18

148
ÆGIR
Mynd 4: Pólskata.
Gulllax, Argentina silus Ascanius
94 stk. 37—53 cm.
Broddabakur, Notacanthus chemnitzii Bloch
1 stk. 87 cm.
Slétti langhali, Coryphaenoides rupestris Gunner
181 stk. 31—100 cm.
Keila, Brosme brosme (Ascanius)
3 stk. 52—63 cm.
Kolmunni, Micromesistius poutassou (Risso)
I stk. 21 cm.
Blálanga, Molva dypterygia dypterygia (Pennant)
II stk. 47—104 cm.
Bláriddari, Lepidion eques (Giinther)
118 stk. 15—44 cm.
Búrfiskur, Hoplostethus islandicum Kotthaus
1 stk. 69 cm.
Djúpkarfi, Sebastes marinus mentella Travin
14 stk. 32—48 cm.
Stórkjafta, Lepidorliombus whiffiagonis (Wal-
baum)
15 stk. 29—38 cm.
Ef við berum saman aflann á þessum
þremur stöðvum sjáum við að á stöð 50
ber mest á djúpkarfa og gulllaxi auk blá-
löngu, slétta langhala og kolmunna. Allt
eru þetta nýtanlegar fisktegundir. Enn-
fremur er dálítið af bláriddara og stór-
kjöftu. Bersnati, langhalabróðir, rauða
sævesla, stinglax og tómasarhnýtill eru
sjaldséðar fisktegundir hér við land og
lítið er vitað um laxsíldirnar nema þær
munu vera vinsæl fæða ýmissa fiskteg-
unda m. a. þorsks. öruggt er að mikið mun
vera um þær á djúpmiðum við landið.
Á stöð 51 sem er aðeins sunnar og dýpra
en stöð 50 veiddust allmiklu fleiri tegund-
ir en á stöð 50. Mest ber á slétta langhala
og eitthvað á bláriddara. Af nýtanlegum
fisktegundum auk langhala sést gulllax,
blálanga og stórkjafta en ekki í teljandi
magni þó. Svartháfur og loðháfur eru
sjaldséðir á grunnmiðum en sennilega er
mikið um þá á djúpmiðum sunnan- og suð-
vestanlands. Gjölnir, bersnati, Searsia sp.,
Holtbyrnia sp., slóans gelgja, kolbíldur,
skjár, gapaldur (Eurypharynx peleca-
noides) *) sem ekki hefur fundizt við ís-
land fyrr svo að vitað sé, langhalabróðir,
silfurþvari og stinglax eru sjaldséðar fisk-
tegundir hér við land.
Stöð 114 er tekin nokkru vestar en hin-
ar tvær en á líkri breiddargi’áðu. Þarna eru
ýmsar brjóskfiskategundir mest áberandi
með þorsteinsháf í broddi fylkingar og
svartháf fast á eftir. Einnig er talsvert um
geirnyt. 'Útlitsins vegna vekja þó trjónu-
fiskur og langnefur e. t. v. mesta athyglj
(mynd 2 og 3). Af beinfiskum er slétti
langhali mest áberandi. Þá koma gulllax
og bláriddari. Minna ber á djúpkarfa og
blálöngu í þetta skiptið en auk hennar
veiðast keila og einn kolmunni af ætt
þorskfiska. Ein flatfisktegund — stór-
kjafta — er í aflanum.
Enda þótt enginn vafi leiki á því að tölu-
vert sé af ýmsum háfategundum á djúp-
miðum undan suður- og suðvesturströnd-
inni þá eru þær tegundir, sem veiðast á
þessari stöð flestar ef ekki allar sjaldséð-
ar einkum þó jensenháfur og gljáháfur.
Pólskata (mynd 4) er mjög sjaldséð á ls-
landsmiðum og er m. a. ekki talin með í
Fiskatali Hafrannsóknastofnunarinnar
1970. Af beinfiskum eru það gjöldnir,
broddabakur og búrfiskur sem eru sjald-
séðastir.
Abstract:
The preceding article is a preli-
minary report on the fish species caught
by the r/v Bjarni Sæmundsson in three
experimental hauls from three localities
off the southwest coast of Iceland in March
and April 1971.
(Myndir 2—4 eru úr ritinu Fishes of the
Atlantic coast of Canada, Ottawa 1966).
* Þar sem tegnndin hafði ekki veiðzt fyrr hér
við land vantaði íslenzkt nafn og stakk Ing1"
mar Óskarsson upp á nafninu gapaldur.