Ægir - 01.06.1979, Blaðsíða 17
'na Þegar hún er notuð sem venjuleg vigt og er
dæmi
um útskrift á mynd 4. Prentari og takkaborð
er Venjulega staðsett í herbergi verkstjóra.
Borðavogin hefur verið í notkun hjá Fiskiðju-
Santlagi Húsavíkur síðan seint í mars og gengið
Snurðulaust. Fimm aðrar vogir verða tilbúnar
nemma í júní og verða reyndar í sumar. Þessi
°8 hentar mjög vel fyrir svonefnt færeyskt kerfi
r sem valdir eru saman bakkar með undir- og
Vfirvigt.
^°tkun rafvoga
Þær tvær vogir sem hér hefur verið lýst henta í
r allar vigtunarstöðvar í frystihúsum og hefur
l;erj- ^eim verið lagður grunnur að skráningar-
ttvað um rekstraröryggi rafeindavoga? Svo sem
bl ar hefur verið drepið á eru frystihús vegna
^ e.Uu og sajts erfjtt umhvgpfj fyrir allan tækja-
^ aö- Reynt hefur verið að búa tækin sem best
v aar^* til að þola vætu, en samt má búast við
tjln amálum í þessu umhverfi. Tvennt er líklegt
en h' annars vegar nemarnir í vogarpallinum
v lns vegar rafeindatækin sjálf, þ.e. tölvan. Hvað
n ar nemana þá er fremur auðvelt að vatnsverja
ana * stærri vogunum, þ.e. þeim sem vigta 50
0 e^a meira. Þéttingin er oftast gúmmíhólkur
þe .ann hefur hlutfallslega lítil áhrif á nákvæmni
öllf þunginn er þetta mikill. Borðavogirnar eru
nok. er^^ar* þvi að þar er verið að vigta upp á
yaldaUr ®römm °§ vatnsvörnin er líkleg til að
j u a ^ekkjum sem eru af svipaðri stærð. Nemarnir
Vjg, Um vogum eru því ekki eins vel varðir og eru
Vega^aemar> fyrir bleytu. Gerð pallanna er hins
t'| r slík að lítil hætta á að vera á að vatn nái
lllnemanna.
^eðfe^ö"3 eyðileggja með höggum og illri
vjg þ/0, en ’ vogunum eru stoppskrúfur, sem taka
þessar®®Um °g vernda nemana. Óhætt er að segja að
Vogir þoli mun meira en venjulegar vogir af
og breyti sér mun síður við hana.
Slíkri barsmíð
Bili
pa]lin^mi ma annaðhvort skipta um nema eða allan
varþa °8 er hvorttveggja mjög fljótlegt. Hvað
v°gir r.St°®u^e’ka, þá er óhætt að segja að rafeinda-
hBi„. . reyta sér mun minna en veniuleear voeir.
helst
þVj agre^tlst uúllið en vogirnar má núllstilla með
rteðu V-a á r°fa> svo að það veldur litlum vand-
til þ£s' | reynd hefur núllskekkja oftast verið rakin
Pallinn ^ Vatn e^a bhreinindi settust á vogar-
en ekki til breytinga á voginni.
mun minna en venjulegar vogir,
Rafeindatækin í vogunum eru sérstaklega vatns-
varin, t.d. eru öll bretti lökkuð eftir að rásirnar
hafa verið lóðaðar á þau. Rásir eru lóðaðar í en
sökklar ekki notaðir þar sem þeir vilja tærast.
Rofar eru af gerð sem notuð hefur verið af raf-
virkjum í frystihúsum lengi. Kassinn sem rafeinda-
tækin eru í er vatnsþéttur og að auki hitaður upp
til þess að forðast raka.
Rafeindabúnaðurinn er allur á spjöldum af staðl-
aðri stærð og eru flest spjöldin sameiginleg
hinum ýmsu vogategundum og þannig reynt að gera
viðhald auðveldara og varahluti færri. Ekki er
ætlast til að viðgerðir verði framkvæmdar á tækj-
unum heldur hafi viðgerðarmaður með sér vara-
spjöld og skipti á þeim og bilaða spjaldinu og sendi
það síðan til framleiðandans til viðgerðar. Þetta
gerir viðhald auðvelt og fljótlegt, en að auki er
þetta nauðsynlegt, þar sem tækin eru það flókin að
bilanir á spjöldunum sjálfum finnast varla nema
með sérstökum mælitækjum.
Það sem ef til vill er líklegast til að bila eru
rofarnir því að þeir verða fyrir mestri meðhöndlun
og eru utan á tækjunum. Þá getur hver laghentur
maður skipt um með skrúfjárni einu saman. Það má
því ætla að rafvogirnar verði mun auðveldari í
rekstri en þær vogir sem nú eru notaðar, og hefur
sú reynsla sem af þeim hefur fengist hingað til,
bent til þess að svo sé.
Lokaorð
Það hefur meðal annars verið tilgangur Raun-
vísindastofnunar með hönnun tækja fyrir frystihús
að reyna að sýna fram á, að hérlendis séu til
menn og þekking, sem nýta megi til að leysa vanda
innlendra atvinnuvega, jafnvel þegar um flókin
tæknileg vandamál er að ræða. Jafnframt hefur það
verið okkar draumur að leggja stein í uppbygg-
ingu rafeindaiðnaðar á íslandi, en það er staðföst
trú okkar að hann geti orðið allnokkur atvinnu-
vegur hérlendis. Örtölvutæknin gefur mikla mögu-
leika, því að með henni opnast möguleikar á að
sérhanna flókin tæki til þess að leysa ákveðinn
vanda, og eru íslensk frystihús gott dæmi um slíkt.
Það sem til þarf er samvinna þeirra sem þekkja
tæknina og þeirra sem þekkja vandann sem á að
leysa. Hve vel hefur hér tekist til um slíkt sam-
starf, vekur vonir um að á mörgum öðrum
sviðum megi nýta innlent hugvit til þess að leysa
innlendan vanda í stað þess að flytja lausnina inn
frá útlöndum.
ÆGIR — 333