Ægir - 01.02.1984, Qupperneq 32

unarbátur settur á sjó, stokkið frá borði í björg-
unargöllum, kynnt notkun slökkvibúnaðar við ýmsa
elda og breytilegar aðstæður, reykköfun æfð og kynnt
meðferð og geymsla þessa búnaðar. Þá var einnig
sýnd notkun línubyssu og senditækja gúmmíbjörg-
unarbáta.
Ekki varð annars vart en áhafnir umræddra skipa
tækju þessum aðgerðum vel og hvöttu til áframhalds
á sömu braut. Litlar undirtektir hafa komið frá út-
gerðum farmskipa og ekkert svar við bréfi Siglinga-
málastofnunarinnar er sent var. Verulegar umræður
hafa þó orðið um þessi mál og ýmsir sýnt áhuga á
stofnun skóla til þjálfunar áhafna skipa og fleiri aðila
í brunavörnum og meðferð öryggisbúnaðar. Fullyrða
má að æfing og kennsla hvar sem henni verður við
komið bæti mikið um, þó hún geti ekki komið í stað-
inn fyrir þjálfun í hverju skipi fyrir sig.
Siglingamálastofnun telur að hér sé hafið gagnlegt
samstarf milli stofnunarinnar og áhafna farskipa, og
vil ég leyfa mér að hvetja þing FFSÍ til að styðja þessa
viðleitni Siglingamálastofnunar ríkisins, sem ætti að
geta orðið til mikils gagns við aukið öryggi á sjó.
Fiskiþing og
öryggi á sjó
í síðasta tölublaði Ægis (nr. 1 1984) er grein um
öryggismál eftir Flilmar Rósmundsson.
í greininni segir m.a. „Óskað var eftir því við Sigl-
ingamálastjóra að hann flytti erindi á þessu Fiskiþingi
og svaraði fyrirspurnum þingfulltrúa. Hann gat ekki
komið því við, þar sem á þeim tíma varð hann að
mæta á alþjóðlegum ráðstefnum um siglingamál, en
ég sakna þess, að hér skuli ekki vera einhver fulltrúi
stofnunarinnar í hans stað.“
Pótt það hafi eflaust ekki verið ætlun Hilmars Rós-
mundssonar, þá gætu þeir, sem ekki þekkja meira til
málanna, skilið þessi orð svo, að siglingamálastjóri og
Siglingamálastofnun ríkisins hafi færst undan því að
taka boði Fiskiþings um að halda þar erindi og ræða
við þingfulltrúa um öryggismál sjófarenda, en svo er
ekki. Siglingamálastjóri og Siglingamálastofnun
ríkisins vill með mikilli ánægju taka boði um að mæta
til erindaflutnings og viðræðna bæði á Fiskiþingi og á
þingum ýmissa hagsmunaaðila. Það er öruggt mál og
hefur margoft komið í ljós, að þegar menn hittast til
að ræða vandamálin í einlægni, þá verða möig atriði
mun skýrari fyrir öllum aðilum, sem síðar kemur að
raunhæfum notum, þegar um ákvarðanir er að ræða.
Blaðadeilur um öryggismál sjófarenda hafa hinsvegar
valdið gagnkvæmri tortryggni, sem ekki er það and-
rúmsloft, sem vænlegt er til árangurs um aukið öryggi
á sjó.
Varðandi boð Fiskiþings til siglingamálastjóra um
að halda erindi á síðasta þingi, þá þótti mér það mjög
miður að geta ekki mætt þar, eins og á næsta þingi á
undan, en þá var siglingamálastjóra í fyrsta skipti
boðið að halda erindi á Fiskiþingi.
Nú í þetta skipti stóð hinsvegar þannig á, að á sama
tíma og Fiskiþing var haldið, þurfti ég að sækja sam-
norræna fundi um öryggismál sjófarenda. Þar var
m.a. á dagskrá þróun björgunarbúninga og samnor-
rænar kröfur til þeirra. Auk þess var fundur um neyð-
arfjarskiptakerfi fyrir skip. Þessi mál eru óneitanlega
það mikilvæg fyrir okkur, að ekki var nokkur leið að
hætta við þátttöku okkar til að geta mætt á Fiskiþingi-
Við verðum að fylgjast sem best með þróun þessara
öryggismála erlendis, og þessir Norðurlandafundir
höfðu verið ákveðnir löngu áður en ég vissi um að
Fiskiþing yrði haldið sömu daga.
Svo stóð á, að á þingi Farmanna- og fiskimannasam-
bands íslands (F.F.S.Í) hafði ég þá nokkrum vikum
áður haldið erindi um öryggismál sjófarenda. Til að
leysa þetta vandamál, bauð ég fiskimálastjóra, ann-
aðhvort að annar maður frá Siglingamálastofnun
ríkisins mætti á Fiskiþingi og flytti þar líkt erindi og
það, sem ég flutti á þingi F.F.S.Í, eða þá að erindi mitt
yrði fjölritað og því dreift til þingfulltrúa á Fiskiþingi-
Fiskimálastjóri og hans samstarfsmenn völdu síðari
kostinn, og þannig varð niðurstaðan sú, að erindinu
var dreift á Fiskiþingi, en það ekki flutt.
Eins og fyrr segir, þá hefði siglingamálastjóri fús-
lega falið öðrum starfsmanni Siglingamálastofnunar
ríkisins að flytja þar erindi, svara fyrirspurnum og
ræða öryggismál við þingfulltrúa, ef þess hefði verið
óskað. Ég mun því fagna því, ef Fiskiþing framvegis
tæki þá ákvörðun að bjóða fulltrúa frá Siglingamála-
stofnun ríkisins að koma á þingið til að ræða öryggis-
mál sjófarenda.
Hjálmar R. Bárðarson
siglingamálastjóri-
80-ÆGIR