Ægir - 01.01.1985, Blaðsíða 62

mælingum, en þarsem mælingin, sem héraðframan
er gert grein fyrir, bendir til lítilla áhrifa verður hér
látið staðar numið, í það minnsta að sinni.
Lokaorb
Niðurstöður mælinga íeinu skipi gefa til kynna um
3% mun í olíunotkun á siglingu, annars vegar með
opin og hins vegar lokuð göng. Ætla má að mót-
stöðueiginleikar skips skipti verulegu máli í hlutdeild
þessa mótstöðuauka. Þannigerhugsanlegtaðmunur
í olíunotkun geti verið á bilinu 3-7%, allt eftir því
hvort skipin eru þung til gangs eða ganggóð.
Rétt útfærsla ristar í opendum ganga getur haft
áhrif til minnkunará mótstöðu. Hvað viðkemur þeim
hugmyndum að geta lokað göngum þá mætti hugsa
sér ýmsar útfærslur, sem dæmi:
1) Búnaður eins og „Hansagardínur"; flatjárns-
rimlar, sem snúa má um 90° úr flatri stöðu
(lokun) í stöðu samsíða ásmiðju hliðarskrúfu-
ganga (opnun).
2) Hurðir, tvískiptar eða heilar, sem opnast út
með vökvalyftum. Samlíking hér gæti átt við
hurðabúnað í strætisvögnum.
3) Renniloki í vasa, sem gengur inn í skipið,
hliðrað með vökvalyftum.
Ljóst má vera að einhvers konar lokubúnaður yrði
dýr og stór spurning hvort hann mundi borga sig.
Kostnaðurinn yrði mjögóverulega háðurskipsstærð,
en mun kostnaðarminna yrði að koma slíkum búnaði
fyrir strax við smíði skips en eftir á. Ávinningur í
olíukostnaði er breytilegur; háður hlutdeild þessara
mótstöðuáhrifa, heildarolíunotkun, hlutdeild olíu-
notkunar vegna siglinga og olíuverði. í stórum gang-
góðum nótaveiðiskipum gæti arðsemin hugsanlega
verið í lagi og ef til vill gæti dæmið litið betur út í
okkar stærstu farskipum.
Samstarfsaðilar við mælingar og athuganir:
Dagfari ÞH 70: Guðlaugur jónsson (stjórnun
skips), Ólafur Sigurðsson og Torfi Sigurðsson
(stjórnun vélbúnaðar), aðrir í áhöfn skips.
Ýmsar upplýsingar:
Skibsteknisk Laboratorium.
Hans Sigurjónsson (fyrrverandi skipstjóri á b/v Vík-
ingi AK).
Sigurður H. Brynjólfsson (skipstjóri á Sölva Bjarna-
syni BA).
FISKVERÐ
Fiskbein, fiskslóg og lifur Nr. 23/1934.
Með vísun til laga um breytingu á lögunt um Verðlagsráð
sjávarútvegsins, samþykkt á Alþingi þann 12. desember
1984, hefur Verðlagsráð sjávarútvegsins ákveðið eftirfar-
andi lágmarksverð á fiskbeinum, fiskslógi og heilum fiski til
mjölvinnslu svo ogá lifur frá 21. nóvember 1984 til 31. ágúst
1985:
a) Þegar selt er frá fiskvinnslustöðvum til fiskimjölsverk-
smiðja:
Fiskbein og heill fiskur, sem ekki cr
sérstaklega verðlagður, hvert tonn .. kr. 255,00
Karfa- og grálúðubein og heill karfi og
grálúða, hvert tonn ................... kr. 460,00
Steinbftsbein og heill steinbítur,
hvert tonn ............................ kr. 166,00
Fiskislóg, hvert tonn ................... kr. 115,00
b) Þegar heill fiskur er seldur beint frá skipum
til fiskimjölsverksmiðja:
Fiskur, sem ekki er sérstaklega
verðlagður, hvert tonn ................. kr. 183,45
Karfi og grálúða, hvert tonn ........... kr. 330,95
Steinbítur, hvert tonn ................. kr. 119.40
Verðið er miðað við, að seljendur skili framangreindu
hráefni í verksmiðjuþró. Karfa- og grálúðubeinum skal
haldið aðskildum.
Lifur
(bræðsluhæf, seld frá veiðiskipi til lifrarbræðslu):
1. Lifur, sem landað er á höfnum
frá Akranesi austur um til Hornafjarðar,
hvert tonn ........................... kr. 3.187,00
2. Lifur, sent landað er á öðrunt höfnum,
hvert tonn ........................... kr. 2.493,00
Verðið er ntiðað við lifrina komna á flutningstæki við hlið
veiðiskips.
Verðið er uppsegjanlegt hvenær sem er eftir 28. febrúar
1985 með viku fyrirvara.
Reykjavík, 13. desember 1984.
Verðlagsráð sjávarútvegsins.
50-ÆGIR