Ægir - 01.04.1986, Qupperneq 23

tvö og þrjú á nóttunni. Daginn
eftirer svo farið að skola og stafla,
flytja í aðra geymslu og umstafla,
þartil kominn er sléttur harðurog
hvítur „Baccalao" fullboðlegur
hverjum Spánverja eða ítala í
sunnudagsmatinn.
Á öðru bandi í aðgerðinni silast
áfram þorskhrogn í beinni röð
ofan í bakka, sem síðan eru
sendir inn í sérvinnslusalinn
morguninn eftir. Þar eru kon-
urnar mættar til að flokka,
hreinsa, vigta og pakka, en síðan
er þessi munaðarvara fryst og sett
í frostgeymslu.
Á öðrum stað í húsinu fer fram
hefðbundinn vinnsla á botnfiski
til frystingar. Vélasalur, snyrting
og pökkun og frysting eru við-
komustaðirnir áður en varan er
tilbúin að flytjast í aðrar álfur.
Þannig leit starfsemin í Fisk-
iðjuveri KASK út, í grófum
dráttum, einn kyrrlátan vetrardag
á Hornafirði fyrir skömmu.
Reisulegt fiskiðjuver
Fiskiðjuver Kaupfélags Austur-
Skaftfellinga var reist á árunum
1970-1977. Húsið er 6000 fer-
metrar að grunnfleti og að hluta á
tveim hæðum, þannig að samtals
er gólfflötur 7200 fermetrar. Á
neðri hæð er fiskmóttaka, saltfisk-
vinnsla, vinnslusalir fyrir hefð-
bundnafrystingu, sérvinnslusalur
og lítill þjálfunarsalur fyrir nýtt
starfsfólk og frostgeymsla sem
rúmar um 1100 tonn af frystum
afurðum. Þá er einnig í húsinu
ísframleiðsla og ísgeymsla. Á efri
hæð eru hins vegar búningsað-
staða fyrir starfsfólk, þvottahús til
þvotta á vinnufatnaði, og rúmgott
mötuneyti með fullkomnu eld-
húsi og húsvarðaríbúð. Þá er í
húsinu starfrækt útibú frá Haf-
rannsóknastofnun.
Byggingakostnaður hússins var
um 580 milljónir gamalla króna
á verðlagi þess tíma, og fengust af
því 70% lánuð til langs tíma hjá
fjárfestingasjóðum innanlandsog
vélaframleiðendum erlendis.
Fyrstu árin hefur hið nýja Fisk-
iðjuver þyngt róður kaupfélags-
ins, en það hefur löngu sannað
tilverurétt sinn. Stjórnendur fisk-
vinnslunnar segja reyndar að
húsið sé í fullri notkun nær allt
árið, og að stundum mætti það
Fiskiðjuver Kaupfélags Austur-Skaftfellinga á Höfn í Hornafirði.
Fiskiðjuver Kaupfélags
Austur-Skaftfellinga K.A.S.K.
^ð er miðvikudagurinn 5. mars
86 og klukkan er hálf níu að
veldi. Við stöndum á bryggjunni
a ^öfn, rökkrið er lagst yfir, en
'^óttakan í fiskiðjuverinu og þil-
ar bátanna sem verið er að landa
Ureru böðuð Ijósum.
Þau eru sn^r bandtökin vjö
°ndunina. Bátarnir hafa verið að
'nast inn frá því um sexleytið.
estir fóru út um það leyti um
^°r8uninn. Þeir segja karlarnir
a, jaetta sé eins og hver önnur
? ófstofuvinna, liggur við. Þeir
,e8gja ekki langt fyrir utan og afl-
, n or góður. Þeir eru með þetta
ra tólf 0g upp í tuttugu tonn eftir
aginn. Hjá KASK er tekið á móti
^ ^ tonnum þetta kvöld. Það er
yara meðaldagur, segja þeir,
ertíðin hefur verið með ein-
aantum góð það sem af er.
Aðgerðin er komin í fullan
an8; fiskurinn er tekinn beint í
b 8eró sama kvöld; það tryggir
etra hráefni. Karlarnirstanda við
títt ' ^n'tarn'r 8an8a ótt og
■ Á svona degi fer meginhluti
s ans beint f salt. Um40tonneru
l . 1 kæligeymslu yfir nóttina,
. öerskammturinnfyrirfrysting-
una daginn eftir.
^orskurinn er mjög vænn á
er'0um Hornafjarðarbáta, á því
i . er*ginn vafi. „Þeir ættu að sjá
a þessa togarakarlarnir fyrir
stan," segja þeir. Þorskurinner
ndur beint úr aðgerðinni inn í
a tf'skverkunina. Þar er hann
tur í flatningsvélum, þveginn
8 strokinn og lagður í saltpækil í
*r°arinnar kör. Það er unnið í
a ^iskinum þar til allt er búið, til
ÆGIR-211