Ægir - 01.01.1991, Blaðsíða 12

4
ÆGIR
Hampiðjan hafði sérhannað og
framleitt fyrir þessar veiðar. Flest
þeirra áttu í nokkrum örðugleikum
fyrstu dagana, bæði með vörpuna
sjálfa og að koma sér niður á
veiðistað og dýpi.
Ef frá eru taldir þeir byrjunar-
örðugleikar, sem flest veiðiskipin
áttu við að etja, verður að segjast
að úthafskarfaaflinn var mjög
góður hjá þeim flestum. Þannig
var meðalafli á togtíma tveggja
skipa árið 1989 í júní-júlí 11 75 kg
og meðalafli á togtíma 10 skipa í
júní-júlí árið 1990 var 1123 kg
þ.e. mjög svipaður meðalafla á
togtíma bæði árin. Hins vegar var
meðalafli á togtíma hjá 2 skipum í
apríl-maí 1990 nokkru meiri, eða
1267 kg. Því miður liggja ekki fyrir
tilsvarandi tölur fyrir aprí-maí
1989.
Þótt hvorki sé búið að vinna til
fulls úr aflaskýrslum né gögnum,
sem safnað var þessi tvö ár (1989
og 1990) þá er eitt og annað
komið fram, sem vert er að líta á.
Veiðisvæði íslensku togaranna
32° 3\° 20°
0\°
00°
50°
Mynd 2. Stadsetning toga tveggja
veiðiskipa í apríi-maí 1990.
var að mestu milli 58°N og 61°N
og frá 31°V—33°V. Eitthvað var þó
um, að togað væri utan þessara
marka. Mynd 2 sýnir staðsetningu
toga tveggja veiðiskipa í apríl—maí
1990. Togað var lengi, því hér er
ekki um veiðar úr þéttum torfum
að ræða, heldur misþéttri dreif á
alIbreytilegu dýpi og þarf því að
„smala" fiskinum saman.
Veiðidýpi var svipað bæði árin,
þ.e. 300-400 m dýpi í 5°-6° sjáv-
arhita. Mynd 3 sýnir hitadreifing-
una á austur-vestursniði, sem
tekið var á Bjarna Sæmundssyni
nyrst á veiðisvæðinu í maí 1990.
1/91
Austasta stöðin (nr. 198) er yfir
Reykjaneshrygg. Besta veiðin var
á milli stöðva 205 og 203, en fjar-
lægðin á milli þeirra eru um 25
sjóm. Eins og sjá má á myndinni
þá fer 300-400 m dýpið og 5° og
6° hitinn saman milli þessara
stöðva. Þetta er í samræmi við
niðurstöður úr rannsóknum sem
gerðar voru 1982 og 1983.
Rannsóknir
Uthafskarfinn, sem veiddist á
árinu 1990 var heldur smærri en
árið áður. Þannig var megnið af
karfanum 35-39 cm. 1989 og