Ægir - 01.01.1993, Síða 26

66°0'
65°30'
65°0'
64°30'

M W býv
KJ \v£*\ s ' ff éuiillc -4
iá Sí 3) v 1 Ir
(sV\ & Xf □ B- 20 k
0 20-40 40-80 80-120 120-180 • 160 gjj t %§ \T
o t r ö .

\

26°0' 24°0' 22°0' 20°0'
9°0' 16°0' 14°0' 12°0' 10"0'
Mynd 18. Útbreiðsla 3 óra þorsks, fjöldi/staðaltog.
ist um 14% í mars 1992 (14. mynd).
c) Gullkarfi
Stofnvísitala gullkarfa mældist nú 229 þús. tonn, sem
er lægsta vístala frá upphafi stofnmælingar, en var 250
þús. tonn árið 1990. Hæsta gildi mældist árið 1987, 493
þús. tonn (13. mynd). Að teknu tilliti til skekkjumarka
má segja að stofnvísitalan hafi fariö minnkandi allt frá
1987 og er nú tæpur helmingur af því sem hún mældist
þá. Þetta er ekki í samræmi við mæl-
ingar á afla á sóknareiningu, sem
haldist hefur tiltölulega jafn á þessu
árabili. Rétt er þó að benda á að við
útreikninga á afla á sóknareiningu er
ekki unnt að skilja á milli gullkarfa
og djúpkarfa. Staðalfrávik mælingar-
innar 1992 var fremur lágt eða 13%,
en hefur verið á bilinu 12-20% und-
anfarin ár (14. mynd).
Stofnmælingin er þó ekki skipu-
lögð með tilliti til gullkarfa og út-
breiðslusvæðis hans og því er erfitt
að meta hvort lrér sé um raunveru-
lega stofnnrinnkun að ræða.
d) Steinbítur
Frá því stofnmæling botnfiska
hófst árið 1985 hefur stofnvísitala
steinbíts mælst frá 43 þús. tonnurn
1985 niður í 27 þús. tonn 1988, en
mældist 30 þús. tonn í ár, sem er í
raun mjög svipuð tala og mælst hef-
ur allt frá 1986 (13. mynd). Staðalfrá-
vik vísitölunnar hefur verið tiltölu-
lega lágt og svipað á tímabilinu eða
10-14%, og var 9% í mars 1992.
Undanfarin ár virðist því steinbíts-
stofninn hafa verið í jafnvægi hvað
stofnstærð varðar. Margir árgangar
lrafa verið í stofninum og litlar sveifl-
ur í afla frá ári til árs.
e) Skrápflúra
Af þeirn botnfiskstofnum sem eru
mældir í stofnmælingu botnfiska en
ekki eru nýttir að marki hefur skrápflúrustofninn mælst
stærstur. Stofnvísitalan hefur verið frá 42 þús. tonnum
árið 1989 til 62 þús. tonna árið 1986, en mældist nú 56
þús. tonn, sem er svipað og mældist 1991 (54 þús.
tonn). Þessar vísitölur gefa til kynna að hér sé um nokk-
uð stóran ónýttan stofn að ræða (13. mynd). Staðalfrávik
er lægst af þeim tegundum þar senr reiknuð hefur verið
stofnvísitala, eða 6-8%, og er það í samræmi við tiltölu-
lega jafna útbreiðslu jtiessa fisks.
22 ÆGIR 1. TBL. 1993