Tímarit lögfræðinga - 01.06.1970, Qupperneq 20

áminningu1) eða gera þeim að greiða sekt til styrktarsjóðs
félagsins fyrir framferði í starfi, sem telja má stéttinni
ósamboðið.
I lögunum eru ekki gefnar sérstakar leiðbeiningar um
hvaða framferði sé stéttinni ósamiboðið. Hins vegar hafa
félagsmenn sett sér siðareglur.2) I reglum þessum mun
fram koma hvað telja megi góða lögmannsbætti. Megin-
sjónarmiðið kemur fram í 1. gr. „Lögmaður skal svo til
allra manna mála leggja, sem hann veit sannast eftir lög-
um og sinni samvizku“. Siðareglunum er skipt í þrjá
meginkafla.
1) Um skyldur lögmanna gagnvart skjólstæðingum
sínum.
2) Um skyldur lögmanna gagnvart dómstólum, og
3) Um skyldur lögmanna gagnvart stéttarbræðrum
sínum.
Um framkvæmd siðareglnanna verður lítið sagt. Kunn-
ugt er, að stjórnir L. M. F. í. hafa lagt sig mjög fram um
að bæta starfshætti lögmanna. Hins vegar er almennt ekki
vitað um einstök mál, því að stjórnin birtir ekki úrskurði
sína og ályktanir.3) f>ess væri þó full þörf, að úrskurðir
um þessi efni, sem almenna þýðingu liafa, væru kynntir
félagsmönnum, enda nauðsynlegt, að félagsmenn sjái
stefnu stjórnar sinnar i þessum málum.
4. Samkvæmt ákvæðum 9. og 14. gr. laga nr. 61/1942
veitir dómsmálaráðherra leyfi til málflutnings bæði hér-
aðsdóms- og hæstaréttarlögmönnum, enda uppfylli þeir
ákveðin skilyrði. Missi lögmenn skilyrðin til að fá slík
leyfi, hafa þeir fyrirgert rétti þeim, sem leyfið veitir,
meðan svo er ástalt. Dómsmálaráðherra ber að fram-
kvæma slíka leyfissviptingu, en vitanlega ber stjórn
U Hrd. XVII, tols. 44. Hrd. XXV, bls. 61.
2) Félagsbréf L. M. F. í. 1. tbl., marz 1968.
3) Samkvæmt 3. mgr. 18. gr. siðareglnanna getur félags-
stjórn veitt félagsmönnum áminningar og gert á bendur þeim
sekt, allt að kr. 5.000.00, fyrir brot á reglunum.
108
Tímarit lögfræðinga