Árbók Háskóla Íslands

Volume

Árbók Háskóla Íslands - 01.02.1940, Page 13

Árbók Háskóla Íslands - 01.02.1940, Page 13
11 rit þeirra, samin af Dönum um dönsk efni, lægju í Reykja- vik. Lausn þessa máls er aðkallandi, en menningarsambúð vor við Dani mun bíða mikinn lmekki, ef sanngjörnum kröfum íslendinga í þessu máli verður hafnað. Ég býð yður, ungu stúdentar, er nú hefjið nám í háskól- anum, velkonma. Það er ekki hægt að segja, að námshorf- urnar séu glæsilegar á þessum erfiðu tímum, en þér leggið út á námsbrautina með þrek æskunnar í örmum og fram- tíðarvonirnar í brjósti. Aðstaða jrðar er nú önnur en stú- denta þeirra, er liófu nám fyrir 20—30 árum. Nú eru gerðar meiri kröfur til vðar. Land vort hefir færzt nær umheim- inum. Nú fylgjumst vér með öllu markverðu, er gerist í ver- öldinni, líkt og vér værum einhverstaðar annarstaðar í Evrópu. Þess er krafizt af hverjum menntuðum manni, að hann fylgist með þróun stjórnmálanna í nálægum löndum, að liann fylgist með fjármálasveiflum, er hafa áhrif á líf þjóðar vorrar, að liann kynnist eðli þeirra og áhrifum. Ef nýjar skoðanir birtast i trúmálum, heimspeki, fagurfræði, eða á öðrum sviðum, er nauðsynlegt að kynnast þeim. Þess er ætlazt til, að þér lesið fagrar bókmenntir, kynnist töfrum sönglistarinnar, þekkið frægustu listamenn veraldarinnar, er lifað liafa á öllum tímum, og kunnið skil á lífsskoðunum þeirra þjóða, er mestu ráða í heiminum, að þér myndið yður eigin skoðanir á öllu því markverðasta, er við ber á voru landi og í lielztu menningarlöndum heims. Vér erum orðinn einn liluti i alþjóða samfélagi og getum ekki lifað voru eigin lífi, án þess að liafa margskonar sam- neyti og mök við aðrar þjóðir. En auk þess eru þær kröfur nú gerðar til yðar, að þér verjið nokkrum árum til sérnáms í þeirri fræðigrein, er þér hafið valið jTður. Það er því í raun og veru ekki liægt að telja upp þær kröfur, er gerðar eru til yðar. En allir leggið þér út á námsbrautina í leit að hamingjunni. Það er miskunnarlaust lögmál lífsins, að sá sigrar, er sterkastur er, og' því er þeim námsmanni venju- lega örugg lífshrautin, er skarar fram úr öðrum að þekk- ingu. En þekkingin er ekki einhlít. Sá maður er aðeins hálf-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124

x

Árbók Háskóla Íslands

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Árbók Háskóla Íslands
https://timarit.is/publication/588

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.