Dýraverndarinn - 01.10.1963, Qupperneq 16

I''iiglur, sem söfnuðust saman glorhungraðir i harðindum
úr hænsnahúsum og grýta þær síðan, limlesta sum-
ar og drepa aðrar! Og þetta voru ekki óvita börn, —
þetta voru afvegaleiddir unglingar!
Ég býst við, að ykkur ofbjóði þetta, — já ég veit
það, en ekki er alveg víst, að þeir, sem valdir
voru að þessum óhæfuverkum hvorum tveggja, séu
neitt verr gerðir en fólk flest. l>eir hafa aðeins lent
út á glapstigu, hafa trúlega ekki átt sér neitt áhuga-
mál, og máske liafa þeir ekki hlotið það uppekli, að
þeim yrði Ijós sú ábyrgð, sem á þeim hvílir gagn-
vart sjálfum sér og öðrum. En hvað sem þessu líður,
sýna þessi dæmi ljóslega, hve nauðsynlegt það er
ungu fólki að athuga vandlega, hvaða félagsskap
það velur sér, og um leið og þeita er íhugað, er
vert að liugleiða, hve hollt það er börnum og itng-
lingum að kynnast dýrum, athuga háttu þeirra,
hlynna að þeim, fara að þykja vænt um þau og um
leið öðlast skilning á, að dýrin eru lífverur, sem
gæddar eru heitum og einlægum tilfinningum ogeiga
sér sama rétt til lífs og lífsyndis og við mennirnir.
Guðrn. Gislason Hagalín.
Þessi kona lieitir Karen Grönn Hagen og d lieima i Aust-
urdal í Noregi. Hún á sœti á þingi og er fulltrúi þjóðar
sinnar hjá Sameinuðu þjóðunum. En á liverju vori fer
liún ul>þ i fjöll og er jmr meðan þingið starfar ekki,
mjólkar liýr og geilur og býr til smér og osta. Hún á stórt
bú, og það er orðið erfitt að fá selmatseljur, en hún þarf
ekki að vera í vandra'ðum. Hún er vön svona störfum frá
banursku og hcnni er að þeim hressing og ánaigja.
64
DÝ RAVERNDARINN