Dýraverndarinn - 01.02.1975, Síða 6

nokkur hafði gert sér vonir um.
Fyrsta árið komst kaupendatalan
upp í 1600. Þegar að því liðnu
var Dýraverndarinn stækkaður um
þriðjung, hafður sex blöð árg., í
stað fjögra (96 bls. í stað 64 bls.).
Síðan jókst útbreiðsla hans æ og
stöðugt með ári hverju. í ársbyrj-
un 1922, 8. ár blaðsins, var kaup-
endatalan orðin vel 4000. Á sama
tíma hafði verð blaðsins smám sam-
an hækkað úr 50 aurum upp í
tvær krónur, en verðhækkunin virt-
ist ekki hafa nein áhrif á útbreiðsl-
una, enda var Dýrav. alltaf mjög
ódýr öll þessi ár.
En þegar nú er minnzt á hina
miklu útbreiðslu Dýraverndarans
um þessar mundir við Jóh. Ogm.
Oddsson, lætur hann ekki mikið
yfir því, að það hafi verið miklum
vandkvæðum bundið að koma
henni í þetta horf. „Vegna þeirrar
miklu velvildar, sem Dýraverndar-
inn naut á þessum árum hjá öllum
almenningi, var það auðgert", segir
hann.
En „þar með var draurnurinn
búinn".
Þegar 8. ár Dýraverndarans hófst,
eða árið 1922, hafði hann liðlega
4000 áskrifendur. Það var ævin-
týralegur fjöldi á þeim árum, og
enn í dag teljast 4000 eintök af
blaði eða bók meðal stóru upplag-
anna. — En hér með var draumur-
inn líka búinn. Frá 1. apríl þetta ár
hætti Jóh. Ogm. Oddsson afgreiðslu
Dýraverndarans. Þar með stöðvaðist
útbreiðsla hans og hefur síðan
minnkað mjög mikið. Nú er hún
aðeins svipur hjá sjón í saman-
burði við það, sem áður var. En
þá sorgarsögu ætla ég ekki að rekja
hér nánar."
Og enn skrifar Sigurður og nú
um stefnu blaðsins og markmið:
Ekki þarf að efa, að þessi um-
mæli hafa við allgóð rök að styðj-
ast, en eiga þó áreiðanlega betur
við Dýraverndarann eins og hann
var, meðan hann var útbreiddur og
víðlesinn heldur en nú, enda hlýtur
víðlesið blað að öðru jöfnu að vera
áhrifameira, en sams konar rit,
sem fáir sjá.
Stefna Dýraverndarans.
En hér kemur þó fleira til greina
og skal það athugað lítið eitt nán-
ar. Sú var tíðin, á þeim gömlu og
góðu dögum, að Dýraverndarinn
hafði ákveðna og afmarkaða stefnu
sem málgagn ákveðins málefnis.
Þeir, sem áttu frumkvæði að stofn-
un hans, töldu nauðsynlegt að hafa
sérstakt blað til þess að geta haldið
uppi þeirri baráttu, sem þeir töldu
vísa vegna málefnisins. Þótti t. d.
miklu máli skipta, að ekkert væri
því til fyrirstöðu að hægt væri að
vekja athygli á illri meðferð á
dýrum, þar sem slíkt ætti sér stað,
til þess að vekja andstyggð almenn-
ing á þesp kyns athæfi. í fáum
orðum sagt, Dýraverndarinn var
stofnaður til að vera tæki í þeirri
alvarlegu viðleitni, sem hafin var
með stofnun Dýraverndunarfélags
íslands til þess að berjast fyrir
bættri meðferð á dýrum.
Hið upphaflega ætlunarverk
Dýraverndarans var rækt með sóma,
meðan Jón Þórarinsson var ritstjóri
hans. Hann ritaði um málin með
einurð og hreinskilni, ómyrkur í
máli, hver sem átti í hlut. Allt það
helzta, sem gerðist varðandi dýra-
verndunarmál, gat hann um í blað-
inu svo til jafnóðum og það skeði,
og örfaði þannig og vakti býsna
almennan áhuga á þessum efnum.
Ekki þarf að efa, að málflutningur
hans í blaðinu hefur almennt líkað
vel. Áhrifin, sem þau höfðu, eru
bezta sönnun þess. Síðustu árin
mun hann að vísu hafa verið orð-
inn vægari í ádeilum en áður, en
fyrst og fremst vegna skrifa sinna
í Dýrav. er hann samt meðal þeirra,
sem bezt hafa dugað dýraverndun-
armálinu hér á landi.
Þegar Jón Þórarinsson féll frá,
breyttist málflutningur Dýravernd-
arans furðu skjótlega. Hið upphaf-
lega hlutverk hans verður allt í
einu að þoka fyrir öðru sjónarmiði
og aðaláherzla er nú lögð á það,
að gera blaðið að skemmtiriti, en
ekki skeleggt sem alvarlegt mál-
gagn; og alltaf síðan hefur þetta
verið aðalstefna þess, hvað svo sem
ritstjórarnir hafa heitið. — Straum-
ar tímanna hafa borið okkur alla
inn á þessa leið, suma nauðuga —
aðra viljuga. Allir höfum við verið
að reyna að gera blaðið sem allra
A
6
DÝRAVERNDARINN