Dýraverndarinn - 01.02.1975, Page 12

að leysa úr þessu eins og öðru á
sem farsælastan hátt í hvert sinn,
en í mjög mörgum tilfellum hefur
þurft að aflífa dýrin og stytta þann-
ig þjáningar þeirra.
Svœfingakassar og gildrur fyrir
flækingsketti.
Fyrir tveimur árum gaf Mark
Watson Dýraverndunarfél. Reykja-
víkur gildrur og svæfingakassa fyrir
flækingsketti. Er núverandi stjórn
hafði hafið störf fyrir einu ári
fór hún þess á leit við formann
D. R. að hann léti þessi áhöld af
hendi við sambandið, ef stjórn þess
gæti komið þeim á framfæri.
Kynnti nú stjórnin þessi áhöld
bæði í Reykjavík og Hafnarfirði
og þóttu þetta hinir þörfustu gripir.
Því eins og allir vita fjölgar flæk-
ingsköttum mjög og er æfi þeirra
aumleg. Þetta er nú í notkun á
báðum þessum stöðum og hefur
stjórn sambandsins verið beðin að
útvega fleiri, sem hún mun gera.
Flækingskettir og óskilakettir.
Mikið er hringt út af flækings-
köttum, svo og köttum sem fólk
hefur týnt, eða köttum sem fólk
finnur og vill koma til rétts eig-
anda. Formaður hefur tekið alla
þessa ketti á skrá hjá sér og þannig
reynt að koma þeim í réttar hendur.
Einnig hafa verið gefnar ráðlegg-
ingar um hvernig fólk geti snúið
sér í því að auglýsa ketti, en Dag-
bók Morgunblaðsins hefur verið
svo vinsamleg, að auglýsa týnda og
fundna ketti endurgjaldslaust. Þeg-
ar það hefur engan árangur borið
og ekki hefur tekist að koma kett-
inum á annað gott heimili hefur
jafnan verið ráðlagt að láta dýra-
lækni svæfa köttinn til þess að
hann lenti ekki aftur á flækingi.
Hefur formaður margsinnis hlaup-
ið undir bagga í slíkum tilfellum
þegar fólk af einhverjum ástæðum
alls ekki hefur getað komið kettin-
um til dýralæknisins sjálft og farið
með köttinn í þess stað. Einnig má
segja að í sumar hafi verið sann-
kölluð kettlingamóttaka heima hjá
formanninum, en óvanalega mikið
var um það í sumar að hópar af
fjögra til sex vikna gömlum kett-
lingum yfirgefnum af móður sinni,
fyndust á ólíklegustu stöðum, t. d. i
blómabeðum eða á götum úti. Hef-
ur formaður alltaf tekið við öllum
þessum kettlingum og lagt mikla
vinnu í að gera fyrir þá það, sem
best væri í hverju tilviki. Sumir
hafa eignast framtíðarheimili, en
aðrir hafa verið svæfðir og þá helst
þeir er voru orðnir mjög illa farnir
af hungri og kulda.
Áskoranir um að merkja kettina
hafa verið birtar öðru hvoru í Dag-
bók Morgunblaðsins og hefur
verslun sú er selur slíkar ólar skýrt
frá því að sala á þeim hafi marg-
faldast. Enda hafa þær oft komið
að gagni.
Hundar á flœkingi.
Eins og áður, hefur verið mikil
samvinna á milli sambandsins og
hundavinafélagsins, vegna hunda,
S|em týnst hafa frá heimilum sínum.
Hefur verið af þessu mikið ónæði
og alltaf lögð mikil vinna í að hafa
upp á réttum eigendum. Einnig
hefur verið hringt aftur í eigendur
hundanna og þeir áminntir um að
merkja sinn hund og gæta hans
betur.
Dúfur.
Kærur vegna illrar meðferðar
dúfna hafa verið talsverðar og hefur
þeim verið sinnt eins og áður með
að senda sérfróðan mann á vett-
vang, en hann hefur síðan leiðbeint
hinum oft svo ungu dúfnaeigend-
um um meðferð fuglanna sinna. í
fæstum tilfellum er þarna um vís-
vitandi slæma meðferð á dúfunum
að ræða heldur mikla vankunnáttu
unglinganna og afskiptaleysi hinna
fullorðnu.
Kœrur vegna hesta sauðfjár og
annars búpenings.
Kærur til sambandsins vegna úti-
gangs hrossa og sauðfjár, eða
slæmrar meðferðar á þeim að öðru
leyti hafa verið fjölmargar. Einnig
hefur verið kært út af ýmsum öðr-
um búfénaði eins og t. d. svínum.
Ollum þessum kærum hefur undan-
tekningarlaust verið sinnt og lang-
flestum af þeim hefur verið vísað
til Búnaðarsambands viðkomandi
héraða. Hefur það gefið mjög góða
raun, því samkvæmt lögum er þeim
skylt að sinna slíkum málum og
hafa sérstaklega góða stoð í nýju
búfjárræktarlögunum. Hefur fram-
kvæmdin því verið þannig í þessum
ist sambandinu hefur verið hringt
í viðkomandi ráðunaut og honum
tjáðir málavextir. Síðan hefur hon-
um verið sent hraðskeyti um málið.
Eftir að viðkomandi búnaðarsam-
band hefur fjallað um málið hefur
það svo ritað sambandinu um
ástandið og þær ráðstafanir er það
gerði í málinu.
Flutningur hrossa.
Sá fáheyrði atburður átti sér stað
í maí s. 1. að við flutning hrossa
stórslasaðist einn hesturinn svo
af vanbúnaði flutningsmanna í bif-
reiðinni, að það varð að aflífa hann.
Fleiri hestar í þessum flutningi
voru illa farnir vegna þess að þeir
höfðu troðist undir. í flutningabif-
reiðina hafði verið troðið allt of
mörgum hestum. Þar var og bland-
að saman fullorðnu og tryppum.
12
DÝRAVERNDARINN