Dýraverndarinn - 01.02.1975, Blaðsíða 14

stjórn S. D. í. og sagði frá því að
ætlunin væri að fara aftur út í eyj-
arnar og vita hvort eigendur dýr-
anna hefðu staðið við gefin loforð
um að sækja dýrin. Var farið þess á
leit við stjórnina að einhverjir frá
henni færu með í þessa för. Varð
það úr að formaður ásamt varafor-
manni, sem er reyndur hestamaður
fóru. Lögreglumaður sá er fór er
einnig mikill hestamaður og auk
þess búfræðingur að mennt. Var
farið í báðar eyjarnar í þyrlu frá
landhelgisgæslunni. Það kom í
ljós að nokkuð hafði verið flutt
burt af dýrunum, en ekki nærri
allt, t. d. voru eftir kindurnar sem
voru í Engey og var ein þeirra
áberandi hölt, svo og voru ósótt
tryppi og hesturinn með kýlið í
Viðey. Voru í allt rúml. tuttugu
hross í Viðey, sjö í Engey og svo
sauðféð.
Er heim kom gaf lögreglan
skýrslu um málið. Með í förinni
var myndatökumaður frá sjónvarp-
inu og var hann á vegum þyrlu-
flugmannsins, en hvorki fulltrúar
sambandsins né lögreglan vissu um
þá fyrirætlan. í fréttum sjónvarps-
ins voru birtar myndir frá förinni
og hafði það mikil áhrif á eigendur
dýranna, því þá var rokið upp til
handa og fóta og mest allt flutt
upp á land. Áður hafði alltaf verið
borið við að ekki fengist til þess
mannskapur, eða að veðrið væri
þannig að ekki væri lendandi við
eyjarnar á bát.
Hestar í sorphaugum borgarinnar.
Kvartað var til sambandsins að
hestar gengju í sorphauga borgar-
innar. Ætu þeir sorpið og yrði illt
af, jafnvel var sagt að hross hefðu
drepist af því. Einnig var sagt frá
tryppi er hafði fest einn fótinn svo
illa í plastfötu að hann gekk í gegn
um fötuna, þannig að fatan var
eins og hólkur um fótinn. Haft
var samband við lögregluna í Ár-
bæjarhverfi, en þetta er á hennar
svæði. Var lögreglan fús að fara
strax og freysta þess að ná tryppinu.
Tókst það.
Það er algjör óhæfa að hestar
komist inn á sorphauga og er þar
tvennu um að kenna. I fyrsta lagi
eigandanum að hafa hesta sína ekki
á nægilega vel girtu svæði og í
öðru lagi hlutaðeigandi yfirvöldum
að girða ekki sorphauga sína nægi-
lega vel. Það skal tekið fram að lög-
reglan hafði samband við eiganda
umrædds tryppis um málið og vildi
hann hvergi koma þar nærri, hvað
þá freysta þess að ná tryppinu.
Símsvarinn.
Hlutverk hins sjálfvirka sím-
svara hefur alltaf jafn mikilvæga
þýðingu sem tengsl milli sambands-
ins og þeirra er til þess þurfa að
leita. Sjálfvirki símsvarinn er sett-
ur í samband við skrifstofusíma
sambandsins ef enginn er staddur
á skrifstofunni. Bendir hann nú
sem fyrr á heimasíma formannsins.
Einnig hefur aukalínu verið komið
í símaskrána, þannig að þeir er ekki
átta sig á að leita okkar undir heit-
inu Samband dýraverndunarfélaga
íslands, finna nú leiðbeiningar und-
ir titlinum „Dýravernd". Vill stjórn
sambandsins einnig benda á nauð-
syn þess að hin ýmsu félög kynni
sig í símaskránni, en fyrir utan
sambandið er það aðeins hunda-
vinafélagið, sem það gerir.
Ráðleggingar um meðferð dýra.
Mikið af þeim hringingum sem
til sambandsins koma eru vegna
meðferðar á dýrum. Ýmist vill fólk
leita sér upplýsinga áður en það
fær sér dýr og er það skynsam-
legast, en stundum er í óefni komið
vegna vankunnáttu eða hirðuleysis.
Hefur það verið formanninum mik-
ið gleðiefni að geta veitt þessu fólki
upplýsingar og ráðleggingar og hef-
ur það án efa bjargað mörgu hunds-
og kattarlífinu.
Kattabókin.
Kattabók sú sem fyrirhugað er
að sambandið gefi út og tekin er
saman af Jórunni Sörensen er til-
búin til prentunar fyrir utan einn
kafla sem fjallar um sjúkdóma. Er
bæklingsins að vænta á markaðinn
fljótlega.
Gjafir frádráttabcerar til skatts.
Ríkisskattstjóra var ritað í fyrra
til að fá heimild þeim til handa er
styrkja vilja sambandið með fjár-
framlögum að þeir fái að draga
upphæðina frá tekjum sínum á
skattframtali. Þetta fékkst fyrir ár-
ið 1974 og hefur nú þegar verið
ritað annað bréf sama efnis fyrir
árið 1975.
Ríkisstyrkurinn.
Þrátt fyrir miklar tilraunir í
fyrra að fá styrk sambandsins frá
ríkinu hækkaðan tókst það ekki svo
sambandið sat uppi með sínar 50
þús. krónur, sem það hefur haft
síðastliðinn áratug. Enn hefur
fjárveitinganefnd Alþingis verið
ritað og nú standa málin þannig
að fengist hefur loforð um að styrk-
urinn verði hækkaður á þessum
fjárlögum. Vonar stjórn sambands-
ins að það loforð verði efnt, því
eins og ástandið er nú hamlar fjár-
skortur mjög öllum framkvæmd-
um sambandsins.
Landvernd.
Ólafur Jónsson ritari sambands-
ins sat aðalfund Landverndar, sem
14
DÝRAVERNDARINN