Heimir : söngmálablað - 01.07.1935, Qupperneq 17

Söngmót í Osló og Stokkhólmi 1935 17
bofi inni fyrir okkur hina erlendu gesti og nokkra aðra,
þ. á. 111. 5 konur. Forseti landssamhandsins liélt ræðu, er
var í einu kveðja eða skilnaðarorð lil okkar og minni hvers
einstaks lands, þess er við vorum frá. Hygg eg að það sé
fegursta veizluræða, sem eg hefi heyrt, og svo mun flest-
um eða líklega öllum hafa þótt, scm á hana hlýddu. Á
meðan slíks forseta nýlur við og ýmsra náinna samverka-
manna iians, er nú höfðu þorið hita og þunga dagsins,
svo sem Olal's Stuland, cr eg hefi áður nefnt, Georgs Kol-
derup stórkaupmanns og margra annara, og á meðan
söngáhugi Norðmanna er jafnvel vakandi eins og mér
virtist hann vera nú, bregzt það ekki, að „Norgcs Land-
sangerforbund" eigi góða framtíð visa.
Eg heyrði og fann það glöggt, að fulltrúi frá íslandi var
kærkominn gestur á ])essu söngmóti, er eg nú hefi sagt
frá, enda var okkur lijónum sýnd sú gesti’isni og vinsemd,
er við munura lengi minnast með þakklátum lmga.
Framli.
SCHÚTZ — HANDEL — B A C H.
Mikil hátíðahöld hafa slaðið yfir í sumar í Þýzkalandi
og viða annarstaðar í sambandi við minningu þriggja
mikilmenna í sögu tónlislarinnar. Eru slikar minningar-
liálíðir algengar í menningarlöndunum og oft ærnu fé
til koslað, enda telja menn því fé vel varið, sem nolað er
á þann hátt að kynna sjálfum sér og umheiminum sem
eftirminnilegast þau mikilmenni, sem varpað hafa mest-
iini ljóma menningar yfir þjóðirnar.
Fyrir nokkrum árum voru liðin 100 ár frá dánardegí
Becthovens (1027) og Schuherts (1028). Voru í þvi til-
efni haldnar stórfenglegar tónlistarhátiðir í Þýzkalandi
og Austurriki og raunar víðast hvar um allan heim.
Nú minnlust Þjóðverjar þriggja öndvegismanna tón-
lisfarinnar, sem með ódauðlegum verkum sínum hafa
skipað þjóðinni í fremslu röð músíkþjóða já framar