Hlín - 01.01.1923, Síða 24

22
Hlin
lendum ullar- og bómullarvarningi, þar sem langmestur
hluti geipilegs verðs liggur í vinslunrh og verslunará-
lagningu.
Til skamms tíma hetir ull verið unnin með vjelum á
þrem stöðum i landinu. Pó er vjelavinsla ekki eldri en
það, að miðaldra menn muna upphaf hennar. Gefjun er
stærsta fyrirtæki af þvi tægi hjer á landi. Hún hefir
þrennar stórar kembivjelar, tvær 300 þráða spunavjelar,
8 — 10 vefstóla og íjölda annara vjela. Álaíoss er önnur
verksmiðjan, og er hún nokkru minni. Priðju vjelarnar
voru á Halldórsstöðum í Laxárdal, en þær brunnu fyrir
skömmu síðan. Þær voru mjög snráar, en liafa verið til
ómetanlegs gagns fyrir Suður-þingeyjarsýslubúa og fleiri,
tíl styrktar heimilisiðnaðinum.
En verksmiðjur þessar orka þó ekki að vinna nema
örlitinn hluta af ull landsins. Enn er hún að mestu flutt
út fyrir sára lítið verð tiltölulega við aðfluttan dúkavarn
ing og fatnað. f’jóðinni er því óhætt að beita afli sínu í
þessa átt óhikað um nokkuð mörg næstu ár, án ótta um
það, að verkefnið tærnist.
Fyrír |jví er unl að selja íslenska ull öðrum þjóðum,
að takasl má að vinna úr henni ýmsar nothæfar vörur
og í sumu falli ágætar vörur. Pegar þetta er víst á aðra
hönd, en á hina, að hjer er ærin orka í landi og margt
af iðjulitlu, þurfandi fólki, verður nauðsyn stórra aðgerða
hverjum manni Ijós. Eru á því máli tvær liliðar, einkum,
sem eru svo mikilsverðar að þær gefa því afar mikla
þjóðfjelagslega þýðingu. Eru þær hliðar sú þjóðhagslega
og sú þjóðmenningarlega. Sú þjóðhagslega er svo aug-
Ijós, að eigi þarf um að ræða nema skipulagsatriðin. Sú
þjóðmenníngarlega kemur enn til greina í þessum um
ræðum.
II.
þungi þessa máls hefir knúð þing og stjórn, til þess