Sumargjöfin - 22.04.1926, Page 18

18
SUMARGJQFlN
Jeg á mömmu íuinni næst Guði að þakka fyvir
heilbvigða sál í hraustum líkama.
Doktor J. K. Kellogg, einn á meðan hinna
frægustu lækna Bandaríkjanna, gefur eftir-
fylgjandi lífsreglur:
1. Hvort heldur þú vinnur, leikur þjer eða
sefur, þá ger þú það, ef mögulegt er,
undir beru lofti. Sjá þú um að nægilegt
hreint loft sje í herbergjum þeim, sem
þú dvelur í, þegar þú ert inni.
2. Et og drekk að eins til þess að
halda við heilsu og kröftum, og losa þú
líkama þinn við úrgang fæðunnar að
minsta kosta þrisvar á dag.
3. Hreyf þig daglega svo að þú svitnir og
þreytist í hófi. Hollara er að ganga en ríða.
4. Sit þú ekki boginn, gakk þú beinn, og
vinn eins upprjettur og auðið er.
5. Hvíl þig með því að skifta um störf.
Þreyt þú þig eigi á tilbreytingarlausum
skemtunum. Sof þú í 8 klukkustundir í
sólarhring.
6. Halt þú líkama þínum hreinum, og hert
bú húð þína með sólböðum, loftböðum
og köldum vatnsböðum.
7. Varast þú alt eitur.
8. Varast þú smitun.
9. Klæð þú þig þægilega og skynsamlega.
10. Vert þú rólegur og glaður. Gæt þín fyrir
þunglyndi og ofsalegum geðshræringum.
Lif þú einföldu lífi.
Það margborgar sig að gæta sjálfs sín.
Týndi drengurinn.
Hann var ekki viltur í stórhríð uppi á fjöll-
um, og ekki einn á báti að hrekjast úti á hafi.
Hefði svo verið, myndu hundruð manna hafa
hætt lífi sínu, til þess að bjarga honum. Þá
hefði nafn hans verið á allra vörum og í
öllum blöðum. Því er nú ver og miður. Það
er ekkert æfintýralegt nje æsandi í sambandi
við manntjónið, og þó er það jafn sorglegt
og það er raunverulegt.
Sannleikurinn er sá, að faðir hans týndi
honum. Hann mátti ekki vera að ganga með
honum á daginn, sitja hjá honum á kvöldin
og svara barnalegu spurningunum hans, ein-
miít á þeim árunum, þegar orðið faðir táknar
alt hið stærsta og göfugasta, sem til er, og
svo tapaði hann drengnum sínum.
Og móðir hans týndi honum. Hún var svo
upptekin af sífeldum önnum við súkkulaði
og kaffi, sígarettur og málfundi, að hún mátti
ekki einu sinni vera að lesa með honum
bænirnar. Vinnukonurnar urðu mömmur hans,
sín í hvert skifli, og svo tók gatan við, og
nú er hann týndur að heiman.
Já, kirkjan týndi honum. Hún gaf honum
þurra trúfræði í staðinn fyrir frelsarann sjálfan.
Hann fjarlægðist hana og týndist.
En borgin? — Hún viðurkendi aldrei að
hún ætti í honum eða hefði nokkrar skyldur
við hann. Þess vegna er hann nú bletfur
á henni og byrði.