Dvöl - 31.12.1935, Blaðsíða 1

EYLGIRIT NÝJA DAGBLAÐSINS
III. árg. Reykjavík 31. desember 1935 29. hefti
Brúin, sem myndin hér er af, og sifgð er að vera fegursta brú landsins, erá sýslu-
mótum og tengir saman tvær sýslur í sama héraöi. - - Nú eru óramót. Margs
er aö minnast frá liðna árinu og margs aö vona i sambandi viö hiö komandi ár.
Þaö sem gefur líflnu einna mest gildi er hin eilífa von - leit nð einhverju betra
og fullkomnara, en hið gamla heflr veitt oss. Störf og framkvæmdir í rétta átt,
þótt þau misheppnist eru betri en kyrrstaða. Þaö er betra að hafa reist hugnæma
loftkastala á hinu gamla ári, þótt þeir kunni fiestir eða allir að hrynja á hinu
nýja, heldur en aö hafa aldrei eignast neítt, sem hrifur hugann. Vér söknum samt
þess hrunda - og liðna, hafl það verið oss kært; en traust brú er milli þess og
hins ókomna. — I dag er oss mest í huga aö geta á morgun „stigið hiklaust og
vonglaðir inn“ á nýja áriö, En þó aö þetta líðandi ár veröi horflö á morgun „1
aldanna skaut og yflr á það verði ekki hægt að komast nema á brú endurminn-
inganna, þá er þar trausta brú -• og fagra — að fara, sé hún byggð úr söknuði,
tryggð og kærleika. Þá er henni ekki hættara viö að bresta en hinni veglegu Hvít-
árbrú, er liggur yflr skolgrátt óigandi jökulfljótiö og gerir vegfarandanum leiöina
greiða milli systrasýslnanna, - þeirrar, er aö baki liggur og hinnar, sem er framundan.