Melkorka - 01.06.1957, Page 11

komið fyrir úti á stórum svölum. Þarna sett-
ust þrjátíu manns til borðs, þar á meðal
þrír hljóðfæraleikarar.
Áður en við settumst að borðinu hafði
það verið blaðið köldurn réttum, svo sem
flatbrauðinu góða, smjöri, eggjum, styrju-
brognum, hunangi, geitarosti, þat að auki
voru rnargar tegundir af liráu grænmeti,
ávaxtadrykkir og vín.
Er við höfðum snætt góða stund, tók ég
eftir því að reykjarilm lagði inn á svalirnar
og er mér varð litið út af svölunum sá ég
hvar tveir menn lágu á hnjánum á jörðinni
og steiktu kjöt, sem hafði verið sneitt í smá
sneiðar og dregið upp á teina. En teinarnir
lágu ofan á rist og var glóð undir. En nú fór
húsbóndinn að halda ræðu og ég varð kurt-
eisinnar vegna að slíta mig frá þessari
skemmtilegu sjón.
Nú var líka kominn inn heitur réttur,
bakaðir og fylltir tómatar og piparbelgir.
f sama mund hófst hljóðfærasláttur og fólk-
ið fór að dansa. Armenar eru mjög söng- og
danselsk þjóð, enda eiga þeir afburða dans-
ava og fræg tónskáld, eins og Aram Katsja-
turian sem mörgum íslendingum er kunn-
Ur af tónverkum sínum.
Ekki komumst við hjá því að taka þátt í
dansinum, þótt við harðneituðum í fyrstu,
þar eð við kunnum ekki dansana. Við kom-
umst þó furðu fljótt á lagið með að dansa
þá, enda voru þeir auðlærðir, nokkur ein-
föld spor og hreyfingar á höndum með út-
'étta handleggi.
Allt í einu kom stúlka upp á svalirnar
utan úr garðinum og hélt á kjötteinum í
háðum liöndum hlaðna heitum kjötsneið-
l'm, veifaði þeim yfir fiöfði sér og söng og
dansaði en hljóðfæraleikararnir spiluðu
'jörugt næstum æðisgengið danslag. I’egar
stúlkan var lrætt að dansa tóku húsbænd-
Urnir teinana úr höndum hennar, létu kjöt-
tð á diska gestanna, og notuðu hið þunna
°g mjúka flatbrauð til þess að ýta kjötinu
uiður af teinunum. Þetta kjöt var sérstak-
fega ljúffengt svo við sáum nú eftir hve
Melkorka
Götubrunnur i Erevan. — A myndinni eru, talið frá
vinstri: Yalgerður Guðmundsdóttir kennari, Guðrún
Guðjónsdóttir, Arnhciður Sigurðardótlir stud. mag. og
Steinunn Bjarinan.
við höfðum borðað vel af undan gengnum
réttum.
Borðhaldinu lauk með þrem ábætisrétt-
um, hrísgrjónabúðing, rjómaís, og síðast
komu vínber og tvær tegundir af melónum.
Alltaf var dansað á milli þess sem réttirnir
voru snæddir og einnig lialdnar ræður og
lesin ljóð. Flestir sem tóku til máls þarna
létu í ljósi óskir um að friður héldist í heim-
inum og vinsamleg samskipti milli þjóð-
anna.
Þegar staðið var upp frá borðum var konr-
ið kvöld, svo við urðum að kveðja þetta
elskulega fólk. Það fylgdi okkur dansandi
út á götu, og þarna fyrir aftan bílinn vorum
43