Melkorka - 01.06.1961, Side 10

Borin í þennan heim 1925
Grethe Benediktsson tók saman og endursagði
Árið 1959 kom út í London bók, „Chin-
ese Women Speak“ (Kínverskar konur tala)
eftir ástralska konu, Dymphna Cusack, höf-
und skáldsagna og leikrita. í hálft annað ár
liafði hún ferðazt um Kína frá Harbin í
norðri til Kanton í suðri og talað við þús-
undir kínverskra kvenna; bókin er samsett
úr úrvali af þessum viðtölum í lauslegri
umgerð sem er ferð liennar. Átakanleg bók,
en í senn hrífandi og bjartsýn um framtíð-
ina. Hún bregður upp svipmyndum af
heimi kínversku konunnar fyrir og eftir
frelsunina; munurinn er stórkostlegur og
raunar óskiljanlegur, kona nokkur kemst
þannig að orði, með viðbjóði og meðaumk-
un: „Það er erfitt að muna þegar ég lít á
fötin mín í dag, hve volaður, saurgaður
hópur vesalinga við vorum. Flestir voru í
tötrum eða bættum fötum, af því að allt
sem maður gat unnið sér inn þurfti að fara
í fæði.“
Það er erfitt að velja kafla til endursagn-
ar. Viðtalið við konu Chou F.n-lai er bæði
fallegt og fróðlegt, átakanlegur kaflinn um
fyrrverandi skækjur, eða beiningakonuna
sem nú situr á þingi, merkileg viðtölin við
óperusöngkonuna í kvikmyndinni, sem var
sýnd hér á íslandi, Liang Shan-po og Chu
Ying-tai, Fiðrildin tvö, og við mansjú-prins-
essuna, sem var hirðmey keisaradrottning-
arinnar síðustu. Ég verð að láta Melkorku
ráða eða öllu heldur það rúm sem ég hef til
umráða og kýs stutta frásögn verkakonu í
bómullarverksmiðju.
Dymphna Cusack er nýbúin að heim-
sækja kapitalista-fjölskyldu sem hefur átt
félagið hlýtur að veita konunni vegna þess
hlutverks, sem henni er ætlað af náttúr-
unni, að bera börn undir belti og fæða þau
í þennan heim.
Það er og ekki lengur hægt að loka aug-
unum fyrir því, að þótt við stöndum nú við
lokatakmarkið í jafnréttisbaráttunni, þá
hefur sigur okkar í þeirri baráttu ekki bor-
ið þann árangur, sem menn gerðu sér vonir
um í upphafi. Þátttaka kvenna á opinber-
um vettvangi þjóðlífsins er enn sára lítil og
hefur fremur minnkað en aukizt hin síðari
ár.
Vaxandi þátttaka kvenna í atvinnulífinu
virðist mestmegnis sprottin af illri nauðsyn
til fjáröflunar, en ekki af hvöt til þess að
láta til sín taka í þjóðlífinu, það sjáum við
bezt á því, að tala þeirra kvenna, sem Ijúka
sérmenntun til einhvers starfa eykst ekki
að sama skapi. Þó er einmitt hinn almenni
vinnumarkaður eini staðurinn þar sem rétt-
ur kvenna er verulega fyrir borð borinn.
Ég hefi reynt að gera grein fyrir ýmsum
þeim orsökum, er ég tel liggja til grundvall-
ar núverandi ástandi og hefi einnig minnzt
á nokkur ráð til úrbóta, en af miklu er að
taka og vildi ég mælast til þess, að litið yrði
á þetta aðeins sem fyrstu tilraun til ábend-
ingar.
Verkefni okkar í framtíðinni mun verða
fyrst og fremst það, að berjast fyrir því, að
þjóðfélagið viðurkenni jafnrétti kvenna i
verki með því að skapa konum þá aðstöðu
bæði þjóðfélagslega og atvinnulega er gerir
þeim kleift að notfæra sér þau réttindi, sem
kvenréttindabarátta liðinna ára hefur fært
þeim upp í hendurnar.
46
MELKORKA