Vesturland - 24.12.1974, Blaðsíða 19

19
pn
\Tf &ais> s6s3vmxxfat ss&aFsnEMXooai
— Heillað mig hefur
Framhald af 11. síðu.
sig til á skarfakálsbríkunum
eftir því sem unginn flutti
sig úr stað. Hún stjakaði
aldrei við honum, leitaðist
ekki við að fá hann milli fóta
sér og var þögul. Hún hafði
sýnilega tekið sér þarna
varnarstöðu. Við og við blak-
aði unginn vængbleðlunum. Á
stundum hljóp hann spöl með
þessu blaki. Eitt sinn komst
hann upp á bríkina milli bæl-
anna, þá teygðust allir haus-
ar í loft upp og rumdu. Einn
trítlaði úr flatsænginni og
reyndi að varna unganum
lengri för og hinn virðulegi
þöguli vörður færði sig til
móts við bríkina.
Við þá athygli, sem ung-
arnir veittu unganum er hann
blakandi hljóp upp á bríkina,
skaust annar ungi undan bæl-
inu og trítlaði með jaðri syll-
unnar og tísti í sífellu. Hann
var eltur af þrem fullorðnum.
Fór einn þeirra niður í kál-
stóðið, en ekki var hann fyrr
kominn þar en unginn steypt-
ist fram í kálið. Virtist hinn
nýi vörður bjástra nokkuð við
hann, en leikurinn barst neðar
í kálið og allt í einu flaug sá
eldri niður á við.
Þar með var ungi á leið til
sjávar úr 300 metra hæð. Með
þöndum vængblöðkum hring-
snerist hann eins og þeyti-
spjald niður, en tilviljun réð
hvort hann lenti á sjó, syllu
eða í fjöru. Rétt í þessum
svifum tók unginn á bríkinni
til fótanna, en missti þeirra
og kútveltist fram i skarfa-
kálið. Vörðurinn fylgdi hon-
um eftir. Horfði um sinn nið-
ur á við og flaug. Fuglamir
á syllunni rumdu ákaft og
teygðu úr sér og hneigðu sig
í sífellu. Neðan úr bjarginu
barst mikið garg með sker-
andi ungatísti sem undirtón-
um.
Undir miðnætti komum við
Benjamín aftur að bænum
Horni og roguðumst með
svartfuglsegg, sem þeir fé-
lagar á Hreggnasa höfðu fal-
ið undir bjargfestinni uppi í
Hcirðviðrisgjá. — Ef þið
nennið að bera eggin, sem við
geymum í gjánni niður að
Horni, megið þið éta af þeim
eins og þið getið. Okkur til
undrunar voru eggin fersk
eftir fimm vikna geymslu.
Árla morguns sit ég undir
vegg bæjarhúsanna og teikna
Hælavíkurbjarg, sem rís
gegnt mér handan Hornvíkur
uppijómað af morgunsól.
Heildarlitur þess nú rauð-
brúnn. Væturásir, gil og
þræðingar gefa því mynstur.
Það er eldur við af fugli,
sem glittir á í sólinni eins og
ar í geisla. Víkin er lognvær
og fátt um fugl í henni, því
að hann virðist allur vera í
sólarleik við bjargið.
Himbrimar eru á veiðum
og áðan kom einn hátt úr
lofti og renndi sér niður á
flötinn. Ég heyrði hann kalla
þessu himbrimakailli, sem lík-
ist helst sáru neyðarkalli,
löngu áður en ég kom auga
á hómn. Nokkrir lómar stund-
uðu einnig veiðar og innanfrá
fjarðarbotninum heyrði ég
lóm væla. Rétt á eftir flugu
upp svanir af sjávarlóni og
stefndu lágt inn eftir daln-
um. Sjón, sem ég elti með
augunum og í eyrum mér
hljómaði svanasöngur.
Hvaða drunur eru þetta?
— og athygli min beindist
að Hælavíkurbjargi. Úr Sig-
mundarfelli hrundi að virtist
á stóru svæði. Heil bjargnef
virtust hrynja. Rykmökkur
huldi breitt svæði og náði frá
sjó að brúnum. Fallandi hnull-
ungar rótuðu upp urðarkeil-
unni við bjargrætur og ultu
svo með loftköstum niður í
fjöru. Drunurnar dóu út, en
gnýr af fallandi grjóti hélst
lengi enn. Þetta var svo ógn-
vekjandi og óvænt í morgun-
kyrrðinni, að ég spratt á fæt-
ur. Jafnvel kríuhjónin, sem
áttu unga niðri á f jörukamp-
inum og höfðu haldið sig
nærri mér með andófsflugi,
settust og skógarþrestir, sem
áttu hreiður í einum hjall-
anna, hættu klið sínum og
söng.
En nú var eins og ótal vind-
kviður þyrluðu yfirborði vík-
urinnar upp í löður eða smá-
öldur, sem hver var hvítfext.
En þetta voru ekki vindkvið-
ur heldur felmtraður bjarg-
fuglinn, sem leitaði athvarfs
frá ósköpunum til hafsins.
Þeir virtust meira berja yfir-
Ríkisútvarpið
óskar öllum
landsmönnum
gleðilegra jóla
og farsældar
á komandi ári.
Ríkisútvarpið
borðið með vængjunum eins
og þegar fuglar baða sig,
frekar en að þeir köfuðu. Án
efa voru þeir að jafna sig
eftir augaáfallið, sóttu slök-
unina í baðið.
Þessi skriðuföll munu án
efa hafa kostað margan fugl-
inn lífið og þá sérstaklega
ungana, sem vilja hrekjast
fram af þegar felmtur kemur
á fullorðnu fuglana.
Fugl, sem einhverra hluta
vegna fellur úr bjargi í fjöru
undir því, kölluðu hornstrend-
ingar bergmara. Slíkir voru
kærkominn fengur á vorin
þegar lítið hafði verið um ný-
meti. Þá var á fjöru skotist
fyrir Horn og allt innundir
Hólmstíni, en haft auga
með á sjó við Örfiðurtanga
undan Jörundi eða heima frá
bæjunum var skimað úteftir
hlíðinni hvort sá, er fór und-
ir bjarg, yrði fengsæll á berg-
mara.
Tign og ógn, fegurð og ó-
skapnaður, kyrrð og hamfarir
lékust á þennan júlímorgun
þama við víkina milli tveggja
mestu fuglabjarga jarðar.
HAPPDRÆTTI HÁSKÚLANS 1975
Nú er það B-miðinn — fimmfaldi trompmiðinn
1 viðbót við „tvennur“, „þrennur“ og „fernur“ verður nú hægt að fá fimmfaldan heilmiða.
Þá er endurnýjunarverð fimmfalt og vinningar fimmfaldir og á slíkan miða er lægsti
vinningur kr. 25.000,00 en sá hæsti 10 milljónir.
Eins og áður eru greidd 70% af veltunni í vinninga, en það er hæsta vinningshlutfall sem þekkist í heiminum.
Umboðsmenn
Happdrættis Háskólans
á Vestfjörðum:
ísafjörður: Bókaverslun Jónasar Tómassonar
Súðavík: Áki Eggertsson
Vatnsfjörður: Sr. Baldur Vilhelmsson
Bolungarvík: Helga Aspelund
Suðureyri: Sigrún Þorleifsdóttir
Flateyri: Guðrún Arinbjarnardóttir
Þingeyri: Páll Pálsson
Bíldudalur: Pétur Bjarnason
Patreksfjörður: Elín Thoroddsen
Verð miðonna er óbreytt, hr. 300,00 á mánuði fyrir heilmiða.
Happdrœtti Háskóla íslands
Vinningar ársins (12 flokkar):
9 á 2.000.000 kr,
99 a 1.000.000 kr,
108 á 500.000 kr,
108 á 200.000 kr,
5.535 á 50.000 kr,
47.025 á 10.000 kr,
81.900 á 5.000 kr,
134.784
= 18.000.000 kr.
= 99.000.000 kr.
= 54.000.000 kr.
= 21.600.000 kr.
= 276.750.000 kr.
= 470.250.000 kr.
= 409.500.000 kr.
1.349.100.000 kr.
Aukavinningar:
18 á 100.000 kr. = 1.800.000 kr.
198 á 50.000 kr. = 9.900.000 kr.
135.000 1.360.800.000 kr.