Bjarmi - 01.07.2008, Qupperneq 9

RAGNAR SCHRAM
Uppskeran er mikil, en verkamenn fáir.
Biðjið því herra uppskerunnar að senda
verkamenn til uppskeru sinnar.
-Lk 10.2
KIRKJAN OG INNFLYTJENDURNIR
Á UNDANFÖRNUM ÁRUM HAFA ÞÚSUNDIR
ÚTLENDINGA FLUTT BÚFERLUM TIL ÍSLANDS. SUMIR
ÞEIRRA ERU KRISTNIR, AÐRIR EKKI. ÞEIR SEM KRISTNIR
ERU SÆKJA SUMIR HVERJIR EKKI KIRKJU HÉR Á LANDI.
HVERNIG EIGA KIRKJUR Á ÍSLANDI AÐ BREGÐAST VIÐ
ÞESSARI STÖÐU? EIGA ÞÆR AÐ LÍTA Á INNFLYTJENDUR
SEM ÍSLENDINGAR VÆRU EÐA EIGA ÞÆR AÐ
REYNA AÐ NÁ SÉRSTAKLEGA TIL ÞESSA HÓPS MEÐ
KÆRLEIKSÞJÓNUSTU OG BOÐUN?
Kristnir menn hafa mismunandi skoð-
anir á þessu máli. Einn kann að vilja
bjóða upp á vakningarsamkomur í
samkomutjaldi fyrir útlendinga, annar
vill kannski höfða til þessa hóps með
prédikun í sjónvarpi og enn annar
kann að vilja vinna innflytjendur til
trúar með náungakærleikann einan
að vopni. Aðferðirnar eru margar. En
í Ijósi þess að Kristur sagði okkur að
boða trúna meðal allra þjóða (og þá
væntanlega líka þeirra sem flytja til
okkar) ákvað Bjarmi að fara á stúfana
og kanna hvað kirkjan á íslandi gerir
til að ná til þessa fólks. Innflytjendur
á íslandi eru ekki fáir, heldur 21.434
samkvæmt nýjustu tölum frá Hag-
stofu íslands.
ÞJÓÐKIRKJAN SÝNIR
FRUMKVÆÐI
Þjóðkirkjan hefur um árabil gert sér
grein fyrir þörfinni á starfi meðal inn-
flytjenda og setti á fót stöðu prests
innflytjenda (nýbúa1) árið 1996 þó
erlendir rikisborgarar2 hér á landi
væru þá aðeins um fimm þúsund. Til
starfans var ráðinn Toshiki Toma og
hefur hann sinnt starfi þessu allt til
dagsins í dag.
Toshiki telur að þjóðkirkjan eigi
ekki að hafa frumkvæði að beinni
boðun á meðal innflytjenda sérstak-
lega og á við að prestur innflytjenda
eigi ekki að vera trúboði sem starfi
aðallega til að snúa fólki til kristinnar
trúar. Þeir séu hins vegar velkomnir í
kirkjur landsins og eigi þar að fá sömu
þjónustu og aðrir.
Ekki eru allir þjóðkirkjumenn sam-
mála þessu viðhorfi og telja það hlut-
verk kirkjunnar að reyna að höfða
sérstaklega til innflytjenda með fagn-
aðarerindinu. Þó verður að hafa í huga
að stór hluti erlendra ríkisborgara á
íslandi er rómversk-kaþólskur og ku
samstarf kirkjudeildanna tveggja vera
með miklum ágætum. Auk þess væri
það varla sæmandi ef hin evangelíska
lútherska kirkja færi að bera víurnar
í rómversk-kaþólsk systkini sín með
sínar lúthersku áherslur.
Myndir af alþjóðahópi Fíladelfíu: Kristín Jóna Kristjónsdóttir
9