Bjarmi - 01.07.2008, Blaðsíða 12

99
ALLIR ERU ÞO SAMMALA UM
ÞAÐ AÐ INNFLYTJENDURNIR
EIGI RÉTT Á AÐ FÁ AÐ HEYRA
UM JESÚ KRIST, ÞANN SEM DÓ
TIL AÐ SÆTTA ÞÁ VIÐ GUÐ.
44
verið að kalla á stefnubreytingu hjá
SÍK en það hlýtur að vera hverri kirkju
og hverju Kristniboðssambandi hollt
að stunda naflaskoðun og spyrja sig
(og Herrann) reglulega hvort áhersl-
urnar séu réttar hverju sinni.
FÍLADELFÍA
[ hádeginu á sunnudðgum hittast inn-
flytjendur á samkomum í Fíladelfíu í
Hátúninu. Alda Hauksdóttir var upp-
hafsmaður þessa starfs, sem hófstárið
2005, en nú hafa Helgi Guðnason og
Kristín Jóna Kristjónsdóttir tekið við
keflinu. Um er að ræða fólk af ýmsu
þjóðerni og mæta yfirleitt á bilinu
20-30 manns í hvert skipti þó dæmi
séu um mun fleiri gesti. Fólkið kemur
margt úr hvítasunnukirkjum í heima-
löndum sínum en það á þó alls ekki
við um alla.
Þegar kristinn maður býr erlendis
og skilur lítið eða ekkert í tungu-
máli heimamanna getur verið vand-
kvæðum bundið að rækja samfélag
trúaðra. Þetta kannast Helgi og Kristín
við, en þau bjuggu í Belgíu um þriggja
ára skeið. Sú reynsla hjálpar þeim að
setja sig í spor þeirra innflytjenda sem
leita til Fíladelfíu eftirtrúarsamfélagi.
Markmið starfsins er að bjóða inn-
flytjendum upp á kristið samfélag,
en einnig að ná til nýrra einstaklinga
með fagnaðarerindið. Helgi og Kristín
segja að útlendingar komi frekar á
samkomu ef útlendingur býður þeim
en ef íslendingur geri það. Og til að
auðvelda nýju fólki að koma eru þau
stundum með viðburði, s.s. matar-
kvöld en þá er þröskuldurinn enn
lægri en á sunnudagssamkomunum.
Þá er eitthvað um að innflytjendur
komi á íslenskar samkomur og er þá
reynt að túlka fyrir viðkomandi. Eins
koma stundum íslendingar á samkom-
urnar fyrir innflytjendur, en yfirleitt er
þá um maka innflytjenda að ræða.
Helgi og Kristín segja mikla vináttu
innan hópsins og þeim líður sjálfum
mjög vel innan hans. Þau segja inn-
flytjendurna veita hver öðrum stuðn-
ing um ýmis hagnýt mál og þá kemur
reynsla þeirra sem lengst hafa búið á
íslandi sér vel. Auk sunnudagssam-
komanna er svo boðið upp á enskar
bænastundir einu sinni í viku.
TORONTOKIRKJAN
Vineyard samfélagið á íslandi er á
tímamótum þarsem veriðeraðbreyta
því íTorontokirkju. Samfélagið verður
þá hluti af Toronto Airport Fellowship
(Partners in Harvest) en yfir 400 slíkar
kirkjur eru út um allan heim.
Thomas Stankiewicz er í forsvari
samfélagsins sem hann segir reyna
að ná til innflytjenda á íslandi, það sé
hluti af þeirra köllun. Nú sé einn smá-
hópur starfandi innan samfélagsins,
en í honum er aðallega fólk frá Afríku.
Þá hafi annar hópur innflytjenda frá
Afríku verið í samfélaginu en sá hópur
er sjálfstæður í dag.
Thomas segir samfélagið reyna að
ná til innflytjenda með maður á mann
aðferðinni og styðja þetta fólk í því
ferli sem innflytjendur þurfa að ganga
í gegnum (atvinnuleyfi, atvinnuum-
sókn o.s.frv.) ásamt því að boða þeim
fagnaðarerindið í orði og verki. í dag
eru rétt innan við 10 innflytjendur
virkir í samfélaginu sem heldur sam-
komur sínar í Grensáskirkju og heima-
húsum.
INNFLYTJENDUR SNUAST
TIL KRISTINNAR TRÚAR
Þegar séra Miyakó Þórðarson prestur
heyrnarlausra kom fyrst til landsins
var hún ekki kristin. Hún er því dæmi
um innflytjanda sem skírst hefur til
kristinnar trúar. Og dæmin eru fleiri.
Með hjálp Biskupsstofu komst ég að
því að a.m.k. tveir fyrrum búddistar
frá Tælandi hafi látið skírast í þjóð-
kirkjunni auk fyrrum guðleysingja frá
A-Evrópu. Þá hefur séra Baldur Rafn
Sigurðsson prestur í Njarðvík skírt þrjá
fullorðna einstaklinga sem áður til-
heyrðu öðrum trúarbrögðum.
Og jafnvel fyrrum múslimar hafa
látið skírast til kristinnar kirkju hér
á íslandi. Séra Örn Bárður Jónsson
prestur í Neskirkju skírði árið 2005
mann sem hafði verið múslími. Hann
leitaði sjálfur til kirkjunnar og bað um
að fá að skírast. Örn Bárður uppfræddi
manninn og fékk til þess hjálp frá sr.
Toshiki Toma en trúneminn hafði áður
orðið sér úti um þekkingu um kristna
trú í gegnum bandarískan bréfaskóla.
Þegar Örn Bárður og Toshiki töldu
manninn nægilega upplýstan var
hann skírður við hátíðlega athöfn við
messu.
Eflaust er dæmin fleiri og þeim á
vonandi eftir að fjölga. Kristin kirkja
er kölluð til boðunar og þegar hingað
flytur fólk sem ekki hefur fengið trúar-
legt uppeldi eða fræðslu um kristna
trú ber kirkjunni (ekki bara þjóðkirkj-
unni) skylda til að boða þeim fagn-
aðarerindið. Til þess eru ýmsar leiðir
og ekki er víst að sú leið sem ein kirkja
12