Búnaðarrit - 01.01.1983, Blaðsíða 435
HAUSTBEIT SLÁTURLAMBA
429
fallþungaaukningu, sem varð við grænfóðurbeitina, er
vöðvi. Rúmlega 40% er fita, en um 11% eru bein. Svipaðar
niðurstöður hafa fengist úr öðrum tilraunum, þar sem
ofangreind atriði hafa verið rannsökuð (12, 14, 24). Það má
því segja, að sú staðhæfing, sem oft heyrist, að lömb á
grænfóðri bæti eingöngu á sig fitu, hafi endanlega verið
afsönnuð.
Ef litið er á breytingar í heildarefnamagni falla, sem
líklegar eru þegar beitt er á áborna há eða jafnvel þegar
lömb eru látin vera á mýrlendi fram að slátrun eins og sums
staðar þekkist, þá kemur í ljós, eins og sést í 5. töflu (19),
að próteinmagnið í föllunum lækkar á mýrarbeitinni, en þar
þyngdust lömbin ekkert, enda er þar um verulegan prótein-
skort að ræða þegar kemur fram í september. Þannig eykst
hlutfall fitu í föllum þessara lamba þótt þau þyngist svo til
ekkert á haustbeitinni, og geta því skrokkarnir litið þokka-
lega út í gálganum og flokkast nokkuð vel. Eins og áður
kom fram er gagnslaust að setja lömb á há á túni, þar sem
sauðfé hefur gengið fyrr um sumarið (17), og ekki gagnar í
því sambandi að gefa orkuríkt fóður með, svo sem maís
(19). Hér getur verið um áhrif hnísla að ræða, því þegar
gefið er hníslasóttarlyf (Monensin) þrífast lömbin vel (18),
þótt þau nái ekki vexti þeirra lamba, sem gengu á há á túni,
sem hafði verið friðað allt sumarið (tafla 2). í þessum
tveimur tilfellum, það er að segja að hjá þeim, sem fengu
monensin og hjá þeim, sem voru á hreinu túni, óx bæði
prótein og fita í föllunum (19). Hlutföll þessara þátta í
föllunum breyttist því nokkuð, eins og sjá má af 5. töflu. I
öllum tilvikum minnkaði próteinhlutfallið í fallinu, en
fituhlutfallið óx. Þetta gerðist bæði í lömbunum, sem gengu
á mýrinni, og þeim, sem gengu á hánni, en breytingin varð
rneiri eftir því, sem lömbin þrifust betur. Öskuhlutfallið
breyttist tiltölulega lítið, en lækkaði þó mest í lömbunum,
sem best þrifust.
28