Samtíðin - 01.07.1935, Blaðsíða 6

4
SAMTÍÐIN
GEYSIR OG ERLENDIR
FERÐAMENN.
Um það leyti, sem SAMTÍÐIN birti
greinina, Erlendir ferðamenn og ís-
lenskur skipakostur, þar sem sýnt var
fram á, að til þess að veita erlendum
ferðamönnum hingað til lands, þurf-
um vér fyrst og fremst að eignast ný-
tísku farþegaskip, tekur Geysir í
Haukadal að gjósa eftir að hafa leg-
ið niðri í tæp 20 ár.
Líklega eru flestir á eitt sáttir um
það, að fátt er íslenskum þjóðarbú-
skap nauðsynlegra nú á tímum en að
laðaður sé hingað til lands ferða-
mannastraumur í stórum stíl. Það
mál þarf engra skýringa við. Oss er
varnað að selja afurðir vorar til ann-
ara landa nema með afarkostum mið-
að við eðlileg viðskipti milli landa.
En samtímis vitum vér, að Norðmenn
auðgast um nál. 30 miljónir króna
á ári vegna heimsókna erlendra ferða-
manna, og enn fremur vitum vér, að
land vort á sér öll þau bestu skilyrði
sem hugsast geta frá náttúrunnar
hendi til þess að laða að sér ferða-
menn, þó að á flest skorti hjá þjóð
vorri til þess að hún geti fært sér
slíka auðsuppsprettu í nyt. Vér höf-
um hér í tímaritinu bent á, að oss
vantar viðunandi farþegaskip, og vér
munum ekki láta staðar numið að-
vekja athygli á fleiri atriðum viðvíkj-
andi erlendum ferðamönnum, sem
ráða verður bót á í náinni framtíð.
Það vill einkennilega vel til, að ein-
mitt nú, þegar oss er beinlínis nauð-
syn á því, að landið opnist fyrir þeim,
sem vilja sækja oss heim og neyta
þess, sem vér höfum að miðla, skuli
gamli Geysir færast í aukana og taka
að gjósa. Einhvern tíma hefði slíkt
sjálfsagt verið þakkað hollvættum
landsins eða jafnvel eignað göldrum.
En stórkostlegri auglýsingu fyrir
landið er ekki unt að semja en Geys-
ir hefir hér með gert, því að nálega
jafnskjótt og hann tók að gjósa, var
fregnin um afrek hans komin um all-
an hinn mentaða heim.
Jón Jónsson, lögregluþjónn frá
Laug, sá maður, er frægur hefir orð-
ið fyrir Grænlandsfarir sínar 1930 og
1931 er sá, sem fyrst og fremst á
heiðurinn af því, að Geysir er tekinn
að gjósa að nýju, því að Jón hefir
einn manna, svo að vitað sé, alið þá
trú í brjósti sér um undanfarin ár,
að hverinn mætti vekja til gosa að
nýju. Fyrir áhuga sinn á þessu máli
teljum vér, að Jón eigi skilið þökk al-
þjóðar og maklega viðurkenning, og
höfum vér snúið oss til hans og beð-
ið hann að skýra lesendum vorum frá
hugmynd sinni um endurvakning
Geysis og mikilvægi hennar þjóðinni
til handa. Fer hér á eftir frásögn
Jóns:
— Mér er það í barnsminni að sjá